Mn zoontje, met zijn enorm sterke wil, is zindelijk!
Ik heb daar geen vinger voor hoeven uitsteken, hij vond het tijd en dus geen luier meer om. Alles netjes op het potje, zelfs snachts.
Hij wordt over een maand 3 jaar. Dus wel erg jong.
Thuis niks aan de hand. Tot dat we op bezoek gaan. Dan is hij niet zichzelf. Stilletjes, terug getrokken, nageltjes bijten.
Terwijl hij een op en top gezelligheids diertje is. Al helemaal bij de opas en omas, maar ook hier niet vrolijk.
Ook op de peuterspeelzaal waar hij het erg leuk had, is hij stilletjes. Telkens zegt hij dat hij niet naar school wil, en begint te huilen.
Ik zat er daarom over te denken om hem er vanaf te halen. Het moet leuk zijn voor hem, en anders maar niet.
De pedagogisch medewerker van het ziekenhuis vertelde mij dat ze dacht dat het probleem is dat hij het buitenshuis waarschijnlijk nog erg spannend /eng vind om naar de wc te gaan.
Thuis doet hij het helemaal zelf, naar het potje gaan. Roept mij wanneer hij klaar is.
Op school zijn de wc's zodanig hoog en groot dat hij erop getild moet worden en tijdens het plassen ook vastgehouden moet worden. Ik snap dat dat voor een kind die zo zelfstandig wil zijn echt niet leuk zal voelen.
Morgen is het weer zijn psz ochtend. Ik heb gezegd dat er nu een opstapje bij de wc's is, en de bril verkleiner, of desnoods zijn eigen potje mee mag en dat de juf hem gaat helpen.
Maar hij vind het echt vreselijk en wil morgen NIET gaan..
Waar doe ik nu goed aan..
ik heb het al een aantal weken doorgezet, maar zocht de oorzaak niet in deze hoek...
reacties (37)