Grrr dat eigenwijs stuk vreten!!

Je hebt al een oceaan aan tips gehad en ik ken de voorgeschiedenis niet, dus als dit al 100 keer gevraagd is: lekker overslaan.

Slaapt hij nog ‘s middags? Die van mij deed precies dit, toen het tijd werd om de middagdut eraf te halen.

Voor de rest geen tips, je hebt er vast al genoeg gehad. ❤️

Ik voel je frustratie ;-)

Zou echt veel duidelijkere grenzen trekken op die leeftijd. Rellen doe je maar in je eigen bed niet bij mij. Dan krijs je maar daar.. hier sowieso nooit begonnen aan bij ons in bed (tenminste vanaf week of 10/11 oud niet meer). Slapen mag in je eigen bed, knuffelen doen we genoeg. Dus ik zou een tekening maken voor je peuter met gedrag wat je wel wil. En bij wat niet kruis erdoor en consequentie eraan. Hier hadden we een dame die stennis kon scheppen mijn hemel. Man man wat was dat een les voor mij in volhouden en volharden. Belonen werkte niet overigens, totaal niet gevoelig voor. Zat soms rustig een uur naast haar tot ze der boekjes ging opruimen, knuffels gingen een voor een uit bed tot ze zich kon gedragen (de lievelingskknuffel als laatst, die heeft ze slechts 1x uitgetest ;-)). Op het moment dat ze doorkrijgen dat jij ultra consequent bent gaan ze het pas minder lang volhouden. Hier werd het pas echt makkelijker vanaf jaar of 5. Tot die tijd heeft ze echt alles uitgetest. Gewoon .. omdat het kan. Zit in het karakter, doet ze nog steeds. Het is tegelijk ook de mooie kant want daar zit ook de creativiteit en het zelf dingen ontdekken ..

Gewoon vastbinden!

Is er een consequentie voor jouw peuter, wanneer hij zo doet? Nu heb jij er vooral last van. Maar ik denk dat jouw peuter moet gaan voelen: als ik niet luister, gebeurt er voor mij iets vervelends...

En echt niet meer dit vervelende gedrag belonen door hem in je bed te laten liggen. Klaar is klaar. Dan maar 3 nachten drama. Dat is het nu ook. Wees maar streng. Daar bereik je wél iets mee. Het is nu grenzeloos.... dat is voor niemand goed. Schakel je man in om hem naar bed te brengen en hem aan de regels te laten houden. Duidelijke afspraken maken met duidelijke consequenties.

Sterkte! Jullie kunnen dit! 💪

Op een gegeven moment ga je zo denken hè?

Onze oudste dochter is 4 en valt nog steeds alleen in slaap met een muziekje of luisterboekje aan. Haar hoofd zit zo ontzettend vol. Ze valt ook altijd bij ons in bed in slaap. Daarna gaat ze naar haar eigen bed en 's nachts kruipt ze vaak naast me. Ze geeft zelf aan dat ze de geborgenheid mist. Zou zoiets voor jullie werken?

Je bent niet stom, je kind ook niet. Je bent wel moe, en je zit een cirkel waar je niet uit komt. Helemaal niet gek dat je het even allemaal heel erg stom vindt.

Ik denk dat je het gevoel dat je nu hebt, moet omzetten in daden. Je bent er helemaal klaar mee, en dus is het nu afgelopen. Jullie nemen weer het heft in handen. Geen drinken en eten in de nacht meer, slapen in eigen bed, 1 vaste routine voor de avond en nergens op toegeven. Blijven volhouden, ook als hij na een paar dagen van alles gaat proberen. Jullie stellen de regels en het enige dat je doet is dat eindeloos herhalen zonder verder andere prikkels. Hij zal zich verzetten, want hij weet nu niet beter dan dat zijn gedrag van alles oplevert en hij dus van alles moet proberen. Maar de duidelijkheid van de routine en regels en ouders die ze handhaven, geeft ook hem uiteindelijk rust. Het hoeft niet streng en boos, maar wel duidelijk en consequent. Gaat veel van jullie vragen, maar hoe het nu gaat, vraagt ook teveel van jullie.

Misschien hem eerst een nachtje laten logeren zodat jullie kunnen slapen, en er weer met wat moed tegenaan kunnen.

Bij ons slapen ze sowieso niet in ons bed. Ze hebben allemaal hun eigen kamer en daar kunnen ze slapen. Ik zou wel echt consequent zijn. Houd 1 ding aan. En elke keer weer terug naar hun eigen bed.

Ik denk dat het te onduidelijk is voor je kind.

Paar tips:

Zet een lekkere stoel op de kamer en blijf erbij net zolang nodig is om in te slapen. Eerst ernaast, maar maak geen contact. Een boek lezen ofzo. Je zegt alleen: ga maar slapen. Af en toe als dat echt nodig is en anders gewoon stil. En als dat te vermoeiend is dan leg je er een matras neer. Die tip kreeg je al eerder, heb je dat geprobeerd?

Gaat dit goed? Zet dan de stoel steeds iets verder weg of ga dan op een kamer ernaast.

Overdag bespreek je welk gedrag je wil. Je slaapt in je eigen kamertje. Als dit goed gaat, prijzen.

Ook zeggen wat er gebeurt als ie naar je komt. Dan breng je je kind weer terug. (En dus ook doen, niet de ene keer wel en de andere keer niet). Vooral rustig en niet boos worden (maakt dat in slaap vallen veeel langer duurt).

Wij hebben ook een moeilijke slaper gehad. Ik kreeg hier het inzicht om het te zien als een roep naar duidelijkheid. En te bedenken, is wat ik verwacht van mijn peuter wel reeel op deze manier?

Kan het ook zijn dat jouw peuter jouw onmacht voelt? Soms probeert onze dochter het nog wel eens… kan ze ook even heel luid gaan huilen en extreem verdrietig doen. Boos er steeds uitklimmen en slaan. Maar soms is het ineens ook over, en zegt ze dan zelf, ik ben moe, ga nu slapen. (Dan ben ik dus super blij dat ik me niet heb laat intimideren door haar verdriet maar rustig en duidelijk bleef).

Helpt een Slaaptrainer misschien nog? Het geeft onze dochter heel veel duidelijkheid in wanneer ze dan wél naar ons toe mag. (Neiging om te vroeg de dag te beginnen). Het is nu zelfs haar vriendje geworden, knuffelt elke avond. Succes en sterkte

Het is dat je met baby zus zit, maar dat je uren met een kind in bed ligt wat aan haren trekt en schopt, echt no way.

Ik zou niet verschillende dingen proberen, maar één strategie kiezen. Wat mij betreft de consequente: bedtijd, je mag nu nog iets drinken, daarna niet meer. Lekker slapen. En dan desnoods honderd keer terugleggen zonder poespas (in positieve of negatieve zin). En je trekt aan haren en schopt, dus niet bij ons in bed (bij ons mogen ze sowieso alleen bij ons als ongeruststelbaar bang of heel soms als ze ziek zijn, maar ik weet dat wij daar misschien wat strikter in zijn dan gemiddeld). Kind zoekt grenzen die volgens mij niet echt geboden worden, wat heus wel begrijpelijk is door babyzusje, maar daardoor blijf je hier wel in hangen.

Haren trekken en schoppen snachts ? . Hij is ruim drie toch ? Overdag afspreken dat je dit gedrag niet wilt hebben en dat je hem dan naar eigen kamer doet . Snachts 1 keer waarschuwen. En dan bij nog een keer Hup onder de arm en in eigen kamer stoppen . Deur op slot en zelf oordoppen in. Dat geëtter wordt hier echt niet getolereerd .

Ik ben zo’n moeder die het geruzie in de auto op een gegeven moment zo zat was (waren ze wel iets van 9 en 7) dat ik zei ik zet jullie uit de auto als jullie niet ophouden. Ze hielden niet op dus toen konden ze een paar km naar huis lopen. Ze hebben nooit meer niet geluisterd in de auto.

Heel herkenbaar die leeftijd. Echt om je op te vreten he echt heel iritant😂 het gaat weer over meis❤

Hier ging het over toen ze naar school gingen met 4jaar