Eind vd week hebben we een afspraak staan om bloed te prikken voor onze net-3 jarige. We zijn al een tijdje onder behandeling bij de poeppoli in het ziekenhuis, maar daar kwam de vraag op of hij wellicht niet tegen gluten kan. Weinig eten en toch een hele bolle buik, en veeeel scheetjes laten..
Ikzelf ben geen held als het gaat om bloedprikken, mn zoontje is best een stoere. Heb het er nog niet over gehad met hem omdat ik het zelf dus heel spannend vindt en dit niet op hem wil projecteren. Zelfs zo dat ik erover denk om toch die afspraak te cancelen 🙈 omdat ik denk, hoe groot is die kans op gluten allergie nou.. dom he? Maar heeft hier iemand ervaring met 1) bloedprikken voor een kindje en 2) een kindje met glutenallergie?
Bloedprikken kan best even een gemene pijn geven en een kind van 3 maakt het bewust mee dus het zal best even heftig kunnen zijn. Er zijn foldertjes met tips voor bloedprikken met kleine kinderen. Sterkte!
Mijn zoontje al heel vaak bloed laten prikken, nu 1,5 en gewoon filmpje opzetten en het is zo gebeurd.. niet een te groot iets van maken dan word het alleen maar spannender.
Onze jongste is bijna 3 en al heel vaak geprikt. Normaal geeft ze geen kik, alleen de laatste keer moest ze even huilen. Maar daarna is ze het snel weer vergeten en is ze super trots op haar pleister. Na al die keren is ze er nog steeds niet bang voor.
En natuurlijk is het niet leuk om als ouder te zien, maar het is gelukkig zo klaar. Daarna lekker verwennen.
Verder eet ze nu sinds 6 weken ongeveer glutenvrij ivm bolle buiken en geen groei. Omschakeling ging heel makkelijk.
Je zou kunnen vragen of her ook via een vinger prik kan. Dat gaat ner wat sneller dat prikje. Dat is net als een bloedsuiker prikken.
Hier een kind van 4 die moest bloedprikken en ik ben nier bang maar wat een ellende. Hij is 3 keer geprikt pas bij de 3e keer ging her goed. Daarna helaas angst. Dus alles kon via de vinger prik. En anders mocht hij een roesje.
Dus ik zou zeggen vraag of ze het uit een vinger prik kunnen halen.
Als je het gaat cancelen is dat een eerste stap in het projecteren van jouw angst op je kind ;) idd: kan er niemand anders mee? En anders: poker-face op en gaan. Mijn zoon is vijf en gaf geen kik. Vond het wel interessant. Gewoon luchtig over doen, niet te zwaar maken.
Mijn oudste gaf er nooit iets om. De jongste kreeg een zalfje, maar bleek daar allergisch voor. Ze moesten dus opzoek naar een andere plek om te prikken. Uiteindelijk is het allemaal best snel gedaan en zijn (mijn kinderen) het ook weer snel vergeten. Mijn jongste is getest op coeliakie, maar heeft dit gelukkig niet.
Vaak genoeg mee gegaan met bloedprikken met kinderen. Maak het niet groter en spannender dan het is. Een klein prikje en klaar. Als ze stil zitten dan is het zo voorbij en dat valt prima uit te leggen aan een kind van 3.
Vraag elma zalf, halfuurtje voor het prikken aanbrengen en de zalf op zijn plek houden met waterdichte pleister. Ze voelen er niks van! Hier vanaf 1,5j regelmatig bloedprikken voor antistoffen die afwijken. Ze voelt er niks van. Ondertussen al ruim 2,5j oud
Ik werd eens overvallen ermee dat m’n zoontje een vaccinatie kreeg (ik dacht de keer erna) hij was toen ook 3.
Wat ik deed toen snel deed: kijk ze gaan jou dalijk een spuitje geven. En dan voel je even een prikje. En toen prikte ik wat harder met mijn nagel in zijn armpje waar prikje zou komen. Dit bootst het een beetje na. Hij gaf geen kick tijdens de echte prik!
Wij moesten hier onverwachts een keertje bloedprikken bij zoontje van toen bijna 3 jaar om gluten uit te sluiten. Het stelde heel eerlijk gezegd weinig voor. Ja even brullen. Natuurlijk. Maar het duurt nog geen halve minuut. Ze gaven een bananenzalfje en dat verdooft op de plek vd prik. Mj zoontje vond het vooral ook erg stoer 🤭 en daarna met een prikdiploma naar huis. Nou wat was hij trots.
Ik ben meerdere keren gaan bloedprikken met mijn dochter vanaf 6 weken oud totdat ze 2 jaar was. En ook met mijn oudste toen ze 3 was. Het is eigenlijk altijd heel soepel gegaan, maar dan is het wel heel belangrijk dat je bij het prikken aangeeft dat het om een kind gaat. Ik ging altijd naar de kind/angst-poli van het bloedprikken, dan stonden er specialisten die het heel ontspannen maakten en met zijn 2e het prikken deden. Die waren ook gewend om kleintjes te prikken. En de emla pleisters zijn geweldig, dus vooral ook die vragen. En zelf dus rustig en ontspannen blijven :) het komt vast helemaal goed, succes!
Kinderen krijgen een verdovingszalf voor het prikken. Je kindje zal er niets van voelen. Maak het gebeuren dus vooral niet groter dan het is. Bloedprikken lijkt mij wel belangrijk. Als blijkt dat hij glutenallergie heeft, heeft hij heel veel baat bij glutenvrij eten. Laat anders iemand anders met je zoontje meegaan. Uit nieuwsgierigheid, waar komt jouw angst voor het bloedprikken vandaan?
Als 12- jarige heb ik vaak moeten prikken ivm hoofdpijn en vermoeidheid. Thuis werd er altijd ontzettend lacherig over mijn angst gedaan, grapjes over gemaakt. Dat hielp niet, integendeel…
Ook bij prikken voor de zwangerschappen moest altijd mn man mee. Toen hij een keer moest, ging ik mee want bij een ander vond ik het niet zo eng. Dacht ik, maar viel flauw 🫣
Na een ruggeprik, verschillende keren nipt, sedatieprik in mn been en een vruchtwaterpunctie ga ik tegenwoordig helemaal alleen prikken💪🏼 maar voel me vaak nog dat kleine meisje🥲
Bloedprikken hoor! Mijn zoontje heeft coeliakie en als hij dat heeft moet je dat echt weten. Probeer dapper te zijn, leuk is het niet, maar je gaat er niet dood aan. Daarna even wat lekkers oid, zo doen wij dat. Mijn zoontje was trouwens net 2 toen we er achter kwamen, prikken was naar, maar ook niet dramatisch.
Precies. Bij ons in het ziekenhuis gebruiken ze ter plekke "bananenspray" als verdoving. Maar in het ziekenhuis waar we laatst waren deden ze dat niet en had ik idd Emla moeten gebruiken van tevoren...
reacties (32)