We gaan weer beginnen!
OMG! Wat is dit weer spannend! We gaan voor nóg een kindje!
Vanmiddag hebben mijn man en ik even gekletst. Ik heb al een paar maanden weer rammelende eierstokken. Mijn man is heel nuchter en zei letterlijk: 'ja, laten we maar weer beginnen.' Mannen... 😂 Ik fantaseer over babynamen, kijk op Pinterest naar ideeën voor een babykamer en mijn man is vooral aan het nadenken hoeveel tijd er dan tussen onze dochter en een volgend kindje zou zitten. Ik ga starten met foliumzuur en na mijn volgende menstruatie gaan we echt weer proberen nog een laatste kindje te krijgen. Dat zal eind juni al zijn!
Nu de kogel door de kerk is heb ik mijn man ook eerlijk gezegd dat er dingen zijn die ik wel erg spannend vind:
- we hebben een reële kans op wéér een tweeling. Ik kan het niet aan nogmaals twee kinderen te verliezen:
- ik ben beide keren ziek geweest en ik was op dat moment 'blij' dat ik door omstandigheden niet werkte. Nu werk ik wel én heb ik een kind om voor te zorgen. Ik kan niet meer 's middags even slapen. Tijdens beide zwangerschappen gaf ik zo hard over dat ik (meestal 's ochtends) in mijn broek plaste. Niet echt charmant op het werk;
- beide keren manuele placenta/placenta's gehad en fluxus (2,5 en 3 liter). Ik vind het verschrikkelijk om voor OK te gaan.
Gelukkig is de wens groter dan de angst en dat betekent dat we er allebei klaar voor zijn. We willen weer een gedeeld zorgpad en het geslacht blijft een verrassing. Ondanks de omstandigheden was het de eerste keer een hele leuke verrassing dat we twee jongens hadden gekregen. Bij onze dochter wisten wij het geslacht wel, maar dat voegde voor ons niets toe. Ik wilde het alleen weten, omdat weer een zoon mij confronterend leek na het verlies van onze jongens. Ik wilde die stress niet hebben en juist van tevoren bij de psycholoog/POP kunnen bespreken dat weer een zoon niet betekent dat ik ook dat kind weer zou verliezen. Met een meisje en een eenling was alles anders dan de eerste zwangerschap en dat gaf mentaal wat rust. Ik droom de laatste tijd veel over een jongen, dus wie weet wacht er ergens nog een klein kereltje op ons. Die zal wel naamloos door het leven gaan, want qua jongensnamen liggen mijn man en ik niet op één lijn 🙈
Ik ben heel benieuwd naar de spannende tijd die gaat komen! Ik wil deze keer proberen mijn mond te houden tegen mijn ouders tot na een eerste echo. Beide keren wisten ze al dat ik zwanger was voor de test goed en wel opgedroogd was. Ik wil proberen geen ovulatietesten te doen en niet voor NOD te testen, maar dat laatste zal vast niet gaan lukken. Onze honden bleken beide keren de beste zwangerschapstest te zijn, dus die gaan we in de gaten houden.
Lief frummeltje, wat ben je welkom in ons gezin! Zien we je in 2022?
reacties (38)