Mijn droombevalling

Het is donderdag 17 maart 2022. Ik word wakker, omdat ik denk te moeten plassen. Automatisch kijk ik op de wekker. Het is 05.17 uur. Eenmaal terug in bed voelt mijn buik niet helemaal lekker, maar dat is wel vaker. Aangezien het gevoel wat komt en gaat, besluit ik om 05.55 uur te gaan timen. Gemiddeld om de 8 minuten zo'n gevoel dat komt en gaat en de duur zit tussen de 1,5 en 2,5 minuut. Het zal wel weer voorwerk zijn...

Toen eenmaal de wekker ging vroeg ik mijn man en kruik voor mij te maken. Ik zou nog even blijven liggen en mijn man zou voor onze dochter en de honden zorgen. De warmte tegen mijn buik hielp niet tegen het vervelende gevoel, maar omdat er de ene keer 18 minuten tussen zat en de andere keer 4-5 minuten maakte ik mij geen zorgen. Een wee duurt gemiddeld 1 minuut. Dit gevoel duurde soms 0,5 minuut en soms 1,5 minuut.

Omdat onze dochter naar de opvang zou gaan, besloot ik toch rond 07.45 uur het ziekenhuis te bellen voor overleg. Ik kon kiezen voor een ctg of even afwachten. Ik koos voor een ctg en ik sprak met de dame aan de telefoon af dat we rustig onze dochter weg zouden brengen en dan naar het ziekenhuis zouden gaan.

Waar ik de afgelopen tijd veel last had van angst en paniek, was ik nu heel rustig. In de buurt van het ziekenhuis kreeg ik was regelmatige weeën die ik weg moest zuchten. Mijn man vroeg mij of ik zou willen dat mijn vliezen evt gebroken zouden worden, aangezien ik nu toch weeën leek te hebben. Dat hoefde van mij niet zo nodig. Ik zou blij zijn met een goede ctg en een paar centimeter ontsluiting.

Om 09.07 uur reden we de parkeerplaats van het ziekenhuis op. Ik kon nog prima lopen en dan zouden we een rolstoel halen en naar binnen gaan. Eenmaal uit de auto bekroop mij een ander gevoel. Ons kind kwam! Nu! We liepen snel richting rolstoel en mijn man is half rennend naar binnen gegaan met mij. Op de afdeling werd natuurlijk nog gedacht dat ik alleen voor een ctg kwam. Eenmaal op de kamer werd mij verteld dat er straks iemand kwam. Bij het plassen zag ik bloedverlies en ik voelde dat het niet lang zou duren. Ik heb 2x heel duidelijk gezegd dat ons kind NU zou komen. Niet veel later stond de kamer vol.

Vanwege 2x fluxus en 2x manuele placenta lag er een heel strak plan klaar. Ik moest dus eerst 2x een infuus, er moest bloed besteld worden en de gyn werd ingelicht. Ik ben moelijk te prikken, dus het leek een eeuwigheid te duren. Ondertussen was duidelijk dat ik bijna volledige ontsluiting had (ja, ik zei toch dat ons kind NU komt?!). Mijn persweeën moest ik wegzuchten. Kak, wat doet daar zeer en wat voelt dat onnatuurlijk! Toen eenmaal alles zat en besproken was mocht ik wat mee gaan drukken. Mijn vliezen braken en er kwam een soort zwembad aan vruchtwater mee. Ik mocht actief gaan persen! Dat liet ik mij geen tweede keer zeggen. Het hoofdje stond vrijwel direct. Bij de volgende wee werd onze dochter geboren. Het was inmiddels 10.20 uur. Mijn man en ik waren overtuigd van een jongen, dus we waren vooral heel verbaasd!

Mijn placenta moest door mijn voorgeschiedenis binnen 15 minuten geboren worden. Ik kreeg weer weeën. Dat had ik bij mijn vorige bevallingen nooit ervaren! De gyn kwam na 10 minuten kijken (zijn assistent was met mij en de placenta bezig) en jawel, de placenta werd geboren! Wauw! Ik had ook nauwelijks bloedverlies. We kregen ons gouden uurtje! Hoe dan?!

En nu... nu ben ik moeder van 2 knullen en 2 meiden. Twee prachtige mannen in mijn hart en 2 prachtige meiden om voor te zorgen. Maud heeft een flinke bos haar en doet het super goed. Ze lijkt op haar vader. Ze huilt al met tranen en ze tilt haar hoofd al op. We gaan ook met deze weer wat beleven 😉

Wat deze bevalling extra bijzonder heeft gemaakt is dat ik Daan en Koen van tevoren bij hun graf om een teken had gevraagd. Een teken dat het goed zou komen en dat zij op mij en op hun broertje of zusje zouden passen. Ik heb hun teken gekregen. De verpleegkundige die ons heeft begeleid tijdens deze bevalling was er ook bij de bevalling van Daan en Koen. Toen ik ging bevallen van Nova zat haar dienst er net op, maar hebben we haar dus wel nog gezien. Deze dame vertelde later eigenlijk zelden een dagdienst te hebben. Voor mij dus bevestiging dat zij het teken van Daan en Koen was.

De cirkel is rond.