Mijn grootste angst is...
...dat ik mijn meiden ooit een keer achter moet laten.
Ik lag net heerlijk te knuffelen met onze jongste dochter. Haar gebabbel, lieve lach en prachtige blauwe ogen laten mij smelten. Ik krijg regelmatig tranen in mijn ogen als ik naar haar kijk. Puur geluk. Dan ineens bedenk ik dat er ooit een dag komt dat ik afscheid moet nemen van mijn dochters. Ik hoop dat dat nog minstens 60 jaar duurt, maar ooit laat ik ze achter. Soms voel ik mij zo egoïstisch. Egoïstisch omdat ik voor mijn eigen plezier kinderen op de wereld heb gezet.
Voorlopig ga ik genieten van de humor van onze oudste dochter. Ze is zo sociaal en zorgzaam! Ze heeft prachtige bruine kijkers met wimpers waar ik jaloers op ben. Ook ga ik genieten van onze jongste dochter. Ons laatste kindje. Ze groeit zo hard en ze is zo vrolijk en tevreden! Haar ogen zijn nog heel blauw. Ik ben benieuwd of ze licht blijven. Ik hoop dat ik ze mag zien opgroeien tot leuke dames. Ik hoop voor ze dat al hun wensen in vervulling mogen gaan. Ik ben gelukkig en toch... toch heb ik soms ineens die angst dat ik mijn dochters moet achterlaten
Ooit zie ik mijn jongens weer, maar laat dat alsjeblieft nog heel lang duren!
reacties (11)