Sinterklaas, nooit gedacht dat het zo bijzonder zou zijn

Jarenlang gehoopt het feest mee te mogen vieren.
Veel verdriet en pijn gevoeld. Vrienden die kindjes kregen mochten dit feest al wel meevieren en ervaren met hun kindjes.
Of wij het feestje met hun mee kwamen vieren. Nee bedankt.
En wij bleven maar aan de zijlijn staan, jaar in jaar uit.
Wat een verdriet, de afgelopen jaren keek ik ontzettend tegen de decembermaand op. Veel tranen gelaten.. ontelbaar..
ik weet zeker dat zelfs de mensen die dicht bij ons staan en het met ons meemaakten, niet weten hoeveel verdriet ik heb gehad..
Feest, blij, genieten. Woorden die niet in mijn woordenboek voorkwamen.
3 jaar geleden, een miskraam van onze tweeling. Wat was dat heftig zo tegen de feestdagen aan. Eindelijk zwanger na 2.5 jaar maar het mocht niet zo zijn.
2 jaar geleden, pril zwanger.
1 jaar geleden, pril zwanger en een baby.
En nu, zie ons daar met zn viertjes. Baby in de draagdoek, dreumes bekijkt de intocht met grote ogen en vindt het reuze interessant.
Onze dreumes hand in hand lopend met een vriendje. Mijn hart smelt.

De decembermaand komt eraan en ondanks ons grote geluk voelt het nog steeds beladen.
Het verdriet van de afgelopen jaren in deze maand der feesten, die jarenlang niet zo gevoeld hebben. Het was zwaar, loodzwaar.
En nu de andere kant; we zijn een gezin en het is geweldig! Ontroerend, soms springen de tranen in mijn ogen als ik nog even knuffel met mijn
dochter voor het slapen gaan en mijn handen door haar haren strijk, of mijn zoon met de grootste lach die hij heeft mij aankijkt sochtends.
Of ontroerend als ik naar een sinterklaasfeest loop.. en de tranen van geluk weg moet slikken omdat ik absoluut niet brullend van geluk
in de menigte wil staan. ;)
Mama zijn van 2 kleine kindjes 'moet vast erg zwaar zijn' volgens velen om mij heen. Nee dat is niet zwaar. En nu weet ik waarom ik dat zo ervaar.

Al die jaren vol hoop, dromen, kleine gelukjes (yess we hebben een eisprong! bijv..), maar vaak tegenslag en verdriet, die hormonen waardoor ik helemaal
niet lekker in mijn vel zat. Dát is pas zwaar.
Zorgen voor 2 kindjes? Ja wel vermoeiend op zijn tijd inclusief werk / huishouden / sociaal leven / hobby's . Maar zwaar? Nee.
De afgelopen jaren waren loodzwaar, vergeleken met dat is mijn leven tegenwoordig peanuts.