En zo ligt je baby in het ziekenhuis

En gelukkig mocht hij na een dagopname gister ook weer naar huis. Wat een zorgen hebben we de afgelopen dagen gehad. Hij was al aan de race ruim een week, toen hij afgelopen zaterdag ook nog begon over te geven. Alles eruit, voeding na voeding. En zijn broeken waren zo dun dat ik hem een paar keer per dag, inclusief bed en al, kon verschonen. Hij hield niets binnen , wat kan je je als ouder dan machteloos voelen zeg :(
Dit hield aan en op koningsdag toen hij de zoveelste voeding weer niet binnenhield en ik weer een aantal keer zijn bed had kunnen verschonen en hemzelf ook, ben ik de huisartsenpost gaan bellen ivm uitdrogingsgevaar. We mochten gelijk komen en na wat onderzoek bleek hij nog niet doodziek (nee duh, ik ga niet wachten tot het zover komt) maar duidelijk helemaal niet lekker. Iets viraals, maag-darm virus, schijnt te heersen. Advies: 12 uur aankijken. ORS geven (wat hij uitspuugde want hield niets binnen) en geen verbetering dan naar de eigen huisarts. Zijn lijf moet wel op tijd antistoffen aanmaken , zo niet dan kan hij uitdrogen omdat hij niets binnenhoudt.
Ze zag wel wat signalen dat hij wat tekorten kreeg en dat hij wel heel snel verbetering zou moeten laten zien. Dat deed hij niet.

Dus de volgende ochtend dochter naar de creche en direct door naar de huisarts, en daar kon ik na even wachten gelijk terecht. Mijn verhaal gedaan, en meneer demonstreerde het nog even door daar ook over te geven en enorme buikkrampen te hebben. Nog even fontanel gevoeld en slijmvliezen in de mond bekeken: ja hij had lichte uitdrogingsverschijnselen en omdat het niet beter ging belde ze direct de spoed van de kinderafdeling. Konden we gelijk heen dus hup luiertas met extra setjes kleding gauw ingepakt en door naar het ziekenhuis. Daar onderzocht en dezelfde conclusie dat ze hem wel gingen behandelen , ze vonden het een zorgelijke situatie zeker omdat hij al zolang aan de race was en het braken erbij kwam. Hier was ik 'blij' mee want eindelijk werd er iets gedaan. Hij kreeg Zofran, nou echt een wondermiddel.. hiervan zou de misselijkheid weggaan en inderdaad, hij dronk daarna 1.5 fles ORS op . Hij had zo'n dorst, dat het vies smaakte maakte hem ook niet meer uit blijkbaar. Hij hield het ook allemaal binnen dus gistermiddag mochten we weer naar huis met de medicatie.

En nu zijn we alweer een dag thuis. Het gaat steeds een beetje beter. Ik merk aan hem dat hij wel opknapt, wat meer energie krijgt en ook weer wat wil spelen en ook wil oefenen met staan als hij een opleving krijgt, maar het kost hem allemaal veel energie en is snel moe of uit zijn doen. Op 5 stukjes brood na en een kaakje eet hij nog niet, maar dat is voor nu ook niet belangrijk eerst moet zijn vocht aangevuld worden met de melk en ORS, dat eten komt wel weer en dan gaan we gewoon rustig aan weer de flessen afbouwen. (sinds 9 mnd had hij nog 1 fles in de avond)
Bijv vandaag drinkt hij 4 flessen(!) van 150 ml en er zit niet echt een ritme in dus dat is een beetje lastig, maar ook dat komt wel goed.
Maar pff wat een zorgen hebben we gehad, en we zijn er nog niet.. ben er zelf helemaal van slag van. Hoofd als een zombie. Hij moest in het ziekenhuis op een gegeven moment ook zo huilen, hij was het zat om onderzocht te worden, voelde zich slecht en buikpijn, moe en hongerig. Daar zit je dan met een huilende kronkelende baby, mijn moederhart breekt op zo'n moment, maar door te bewegen en te wiegen kon ik hem gelukkig troosten.
Maar o wat ben ik blij dat mijn kleine man weer thuis is, en hij kan ook zo heerlijk lachen als ik hem uit bed haal, geknuffeld heb en op de commode leg. Schaterlachen en er zowat in blijven hangen, ik kom ook niet meer bij en geniet nóg meer van deze momenten :)