De moeder van mijn vriend hebben we al 4,5j geen contact mee, ze gebruikt foto’s via via en print ze uit. Ik heb daar door alle mensen die een connectie hebben met haar verwijderd zodat er geen foto’s meer gebruikt kunnen worden. Als je het niet wil niet doen, ouders of niet is jullie kind punt
Als je geen foto wilt dellen, dan doe je dat niet, klaar. Voel je niet verplicht omdat het je ouders zijn. Die verplichting heb ik nog nooit gevoeld terwijl mijn band met mijn ouders prima is.
Ik denk dat een goed gesprek met je ouders wel op zijn plaats is.
Ik snap je heel goed, wij sturen ook al heel lang geen foto’s meer van de kleine. Ookal wordt erom gevraagd. Jij bent verantwoordelijk voor je kind, ik denk eerlijk gezegd dat het ze niet boeit. Ze hebben geen respect voor jou, dus waarom wel voor je kind? Vind het allemaal zo achterlijk gedrag, ik focus mij liever op mijn lieve gezin dan mensen te moeten pleasen die geen vinger opsteken voor ons en alleen leuk weten te doen voor anderen.
Niet delen! Onze relatie met mijn ouders was ook op z’n zachtst gezegd bekoeld. En dat heeft tijd nodig. Mijn moeder pronkt met de kleinkinderen als er anderen bij zijn. In werkelijkheid zie en hoor ik ze buiten de verjaardagen om nooit. Over het verleden praten we niet meer. Hebben we ooit geprobeerd maar alle schuld ligt bij ons en verder is er niet te praten. Wij hebben ervoor gekozen om het hierbij te laten en proberen te vergeven. We leven met hoe het nu is en als we ze spreken is het prima hoor maar toch is er iets stuk wat nooit meer goed komt helaas. Het blijft na al die jaren pijn doen maar er is gelukkig wel mee te leven en weet je het blijven gewoon mijn ouders en de opa en oma van onze kinderen.
Maar wat ik wel geleerd heb is dat je niet moet doen wat niet goed voelt! Zo ga je grenzen verleggen en dingen doen waar je totaal niet aan toe bent. Dus vooral niet doen. En het beste is om dat heel netjes te zeggen en geen smoesjes. Zoiets van: wij vinden het niet fijn om de echo’s te delen en houden het liever voor onszelf. Gezien wat er allemaal is gebeurd vind ik dat voor nu nog te moeilijk. Niet meegaan in discussie daarover. Maar blijf bij je punt. Niet hard maar met liefde. Ook al is het moeilijk. Zeg dat je het zelf ook liever anders had gezien maar dat de situatie nu eenmaal zo is dat je daarom niet wilt doen.
En denk ook vast na over naderende bevalling en kraamtijd. Toen stonden m’n ouders heel vaak op de stoep. Kraamverzorgster vond het geweldige ouders. Voor ons was het juist ontzettend moeilijk en dubbel. Even een tip want ik was daar dus niet op voorbereid!
Sterkte ermee!
Eens! Direct verwoorden wat er is.
Wel een toevoeging: zeg. Jet dat het is omdat het bekoeld is. Je wilt het gewoon niet. Reden maakt niet uit. Hoe meer redenen je geeft, hoe groter de kans op discussie/verantwoorden. En dat hoeft helemaal niet
Gewoon: wij sturen geen foto’s.
Als je er niet goed bij voelt niet doen! Als ze het zo graag willen zien , dan doen ze maar moeite om bij jou langs te gaan 
Als je het niet wil delen, dan doe je dat niet, het is plat gezegd niet ingewikkelder dan dat.
Waarom wil je niet dat ze de echo ergens neerzetten of aan iemand anders laten zien?
Als jij het NIET wil doe je het niet. Heel simpel!
Waarom zeg je niet 'als ik langskom neem ik hem mee' ? Of kom je er nooit ?
Ik denk dat je je van een aantal dingen bewust moeten zijn: Jij voelt je gekwetst door je ouders, misschien hebben ze ook echt iets gedaan wat niet door de beugel kon. Hebben zij dit met jou uitgepraat? Sta je er uberhaupt voor open om dit op te lossen en het ze te vergeven?
Punt 2, wat ze jou wellicht hebben aangedaan, of dat je het zo hebt opgevat (zijn ook nog twee verschillende dingen) is natuurlijk één ding. Maar zie jij het als gevaar voor jullie kind, wat ook gewoon hun kleinkind is? Wat tussen jou en je ouders speelt, staat volledig buiten het feit dat zij opa en oma worden en zij natuurlijk gewoon uitkijken naar de komst van hun eerste kleinkind, daar moet je niet tussen gaan staan mits je de veiligheid van je kind kunt waarborgen.
Uit jouw verhaal haal ik een beetje dat jij ze niet wil of kan vergeven, en gewoon een beetje recalcitrant reageert en je het ze niet gunt, omdat jij nog met wrok en bitterheid zit. Dat laatste gaat je niet helpen in het leven, en ook al is het terecht dat je gekwetst bent, praat er dan nog eens over. Leg ze gewoon eens uit, dat opeens normaal doen terwijl er nog van alles speelt voor jou gewoon nog niet goed voelt. Misschien is dit juist een mooie kans en gelegenheid om alles eens uit te praten, of in elk geval te laten rusten en niet vanuit je gekwetst zijn gaat reageren.
Uiteraard ken ik de situatie niet en wellicht zit ik er helemaal naast, maar ik denk oprecht dat je, zolang het jullie kindje niet schaadt, je ouders gewoon de opa en oma moet laten zijn en het hen ook moet gunnen dat ze naar de komst van jullie kleine uitkijken. Stuur ze een foto van de echo, en vraag ze gewoon vriendelijk of ze het niet willen verspreiden, maar wees eens eerslijk, is het echt zo erg dat ze dat aan vrienden en familie laten zien? Of heeft het meer met jouzelf te maken dat je het ze niet gunt?
reacties (10)