Bevallings verhaal!

Vandaag is het alweer eens week geleden.. De bevalling!

Donderdag 28-03 op controle in het z'huis, ik sliep al dagen slecht met voorweeën maar die nacht had ik niet geslapen, zoveel pijn!
In het z'huis bloed geprikt, urine ingeleverd en bloeddruk gemeten, de uitslag: hellp sydroom!

Hellp syndroom.. En nu? Gyno: inleiding!

Okee.. Wow..

Donderdag avond werd de pessarium eruit gehaald en een ballonkatheter ingebracht, ik had al 1cm ontsluiting dus de ballon ging makkelijk erin.
Omdat ik hellp had moest ik aan de medicatie, daar werd ik helemaal dizzy van en kreeg ik de helft nog naar mee (goed stoned kan je zeggen)
De weeën kwam ongeveer al een half uur nadat de ballon erin zat. Ze hebben me een slaapmiddel gegeven aangezien ik amper had geslapen die nacht.

Vrijdag rond 7 uur hebben ze de ballon eruit gehaald en had ik dik 3cm ontsluiting. Ik kreeg wee opwekkers erbij om het flink te laten komen. Rond 14uur hebben ze de vliezen gebroken en nog wat meer wee opwekkers. Ik kreeg een weeënstorm en als je zo op de medicatie zit is dat niet bij te puffen. Ik wou nooit een ruggenprik maar heb het toch gedaan, achteraf erg blij om. Ik had toen ongeveer 6 cm ontsluiting (rond 16uur) en het uur erna zat ik om 10 cm.

Aangezien Shelly niet goed om de weeën reageerde (haar hartslag zakte dramtisch) moest ze vlug komen, (gyno twijfelde om spoed ks te doen maar ik ben gewoon gaan duwen haha) om 17.12 uur is ze geboren, na 2 echte pers weeën met de zuignap. Ze begon meteen te schelden hihi.

En toen weer wee opwekkers maar daar reageerde Jovi niet goed op en mijn hart sloeg bij elke wee op hol dus hij moest ook snel komen. Ze zaten nog te denken aan spoed ks maar dat wou ik echt niet!! Dus weer gaan duwen en toen is hij na 2 keer echt duwen ook met de zuignap geboren om 17.26 uur. Hij had het wat moeilijk en heeft wat hulp nodig gehad met ademen maar verder was het goed gelukkig.

Shelly: 1895 gram - 45 cm - 17.12 uur
Jovi: 1710 gram - 44 cm - 17.26 uur

Ik ben ongeveer anderhalve liter bloed verloren, en was hele stukke kwijt van de bevalling door de medicatie. Ik ben ingeknipt, gelukkig nix van gemerkt! Ik heb tot maandag aan de medicijnen gelegen en dus al die tijd maar half bij geweest. Ik vind het best erg want heb de eerste dagen van onze kindjes maar half mee gekregen, gelukkig heeft me vriend hun de aandacht wel kunnen geven.
Ik heb nog een ijzer infuus gehad omdat ik zoooo slap was, haha was net stroop om te zien.

Woensdag ben ik thuis gekomen, ik heb tranen met tuiten gehuild om me kindjes achter te moeten laten! Maar het is beter voor ons allemaal. Zo kan me vriend weer bijkomen, die heeft het ook niet achter makkelijk gehad natuurlijk, ik kan zo weer op krachten komen en zo kunnen de kleintjes goed groeien en sterk worden voor de buitenwereld.