Vanmorgen eerst vroeg op voor dat sollicitatiegesprek, nou dat ging wel goed, alleen, ik heb de baan niet gekregen i.v.m hectiek en drukte en het gelijk productief moeten zijn 20 uur in de week met kans op overprikkeling. Dus ze heeft eerlijk gezegd, van dat doe ik je liever niet aan. Anders had ik je dolgraag aangenomen (vorige mevrouw redde het ook niet om dezelfde redenen) - aan de ene kant ook wel goed, want zoals de titel al zegt... de uitslag die mijn moeder kreeg vanmorgen bij de dokter na de MRI en CT scans waren niet goed. Mam blijkt meerdere terugkerende uitzaaingen te hebben.
Ze was al eerder gediagnostiseerd met longkanker (Adenocarcinoom), die is geopereerd, longen zijn nu ook nog schoon. Een 3 kwart jaar later, een uitzaaing in haar hoofd, ook goed geopereerd, daarna bestraald. Het ging een jaar goed. tot aan deze scan. Helaas is de kanker terug, meerdere plekjes (uitzaaingen) in haar hoofd, en aan beide bijnieren (die waren vergroot/gezwollen tot 3 a 4x de grote als ze normaal zijn).
Het is echt super schrikken, als je voor de 3de keer hoort, dat iemand van wie je zielsveel houd kanker heeft, het gevoel en angst om mijn moeder te (kunnen) verliezen. Terwijl ik nog zoveel dingen van haar willen leren ( als ik zelf kinderen heb ) ze is 65... zou er nog graag er 5 of misschien 10 jaar extra aan vast willen plakken. Voor mij is 't idee dat dood gaat ooit aan ouderdom geruststellender dan de dood aan kanker. Natuurlijk gaan we er niet van uit, maar toch, de angst daarvoor zit er wel, en het verdriet.
Vrijdag worden we teruggebeld door de behandelend arts, wat we gaan doen om de kanker een kopje kleiner te maken (waarschijnlijk chemo + bestraling). Dus spannende tijden. Dus aan de ene kant is 't mss dus ook wel goed, dat ik na de 23ste januari tijd overhou voor mijzelf, want dan kan ik thuis helpen waar nodig ondersteuning bieden.
Dit is voor zover mijn relaas...
reacties (0)