Let it go... Let it go....
Hoi dames, (en lezende heren)
Weer een blogje en update over hoe 't nu gaat. Na omstandigheden gaat 't goed. De vroege miskraam is netjes opgeruimd en heb op dag 17 weer een positieve ovulatietest gehad (na ruim 9-10 dagen een vaag streepje te hebben). Dus kwa lichaam is alles weer in orde. Deze ronde gun ik mijn lichaam nog even de rust om nog wat verder te herstellen ( al is dat wel met tegenzin )
Op het vlak van wonen zit nu inmiddels ook schot, mijn partner heeft een perspectief verklaring gekregen van zijn uitzendbureau (randstad) en daarmee kunnen we nu actief zoeken en reageren op huizen die wij graag willen. Dus Funda is geen vreemd terrein meer voor ons. We hebben via Vereniging eigen huis een coach aangevraagd die ons kan bijstaan in het process van bezichtigen, taxaties, keuringrapport regelen, en bieden. Dit geeft vooral mijn partner wat rust en overzicht waardoor we hopelijk snel eens wat huizen kunnen bekijken. Dus hopelijk vinden we tussen nu en een jaar vanaf nu een huisje waar we met zijn 2tjes kunnen gaan wonen (met ruimte voor gezinsuitbreiding)
<warning; moet ik eff kwijt!>
De titel zegt 't misschien al wel een beetje. Laat 't los, laat 't los van Frozen. Dat is echt zo'n liedje waar je een pesthekel aan krijgt, vooral als je 't teveel hoort. Dit is ook het geval als je een kinderwens heb en daar actief mee bezig bent. Hoewel ik van de meeste mensen steun krijg ( en vooral dan sommige BB dames) zijn er toch mensen die blijven zeggen en daar vallen familieleden ook onder, waaronder mijn eigen ouders, en mijn broer en schoonzusje:
Je bent er teveel mee bezig
Je moet proberen het los te laten
Je bent te ge-obsedeerd door 't zwanger worden
Dan had je maar niet zo vroeg moeten testen (bij de vroege miskraam)
Ik weet ook wel dat ik er veel mee bezig ben, en ja, ik probeer 't ook los te laten ( maar weet je niet hoe freaking moeilijk dat is, wanneer waar je ook kijkt er of zwangere dames lopen, of met kinderen of baby's in de wagen, als je een kleine baby hoort huilen, als je waar je ook kijkt op social media, facebook, instagram, deze site, op nu.nl continue wordt gebombardeerd door zwanger en babygerelateerde posts en reclames)
Als je veel vragen stelt op dit forum over zwanger worden o.i.d dan kan je nagaan dat er wel 1tje is die het woord obsessief gebruikt, of 1 van de andere bovenstaande opmerkingen, en dat niet alleen bij mij, maar ook bij andere wens ouders het geval.
En dat de kers op de taart, en dat is een opmerking van mijn broer en schoonzus. Dan had je maar niet zo vroeg moeten testen. Je moet pas in week 5 gaan testen, wanneer je menstruatie uitblijft ( ja duh, dat weet ik nu ook wel) - Zeg dan iets in de trant van, hé dat is idd jammer dat 't niet gelukt is, hopelijk lukt 't de volgende keer wel. maar vraag dan ook eff door, van hoe gaat 't met je? Ben je een beetje goed hersteld? Waarom zijn sommige mensen zulke botte boeren?
Ik ben nu op 't punt gekomen dat ik denk bij mezelf van ik zeg en vertel niets meer, want ik krijg toch wel negatieve opmerkingen ( mijn zelfvertrouwen is alsware weer weggevaagd ) ik hou 't wel voor mezelf, ik deel niets meer. Want mensen zullen er altijd wel wat van vinden. Wat ik reuze jammer vind, want ik deel graag mijn ervaringen, en mijn gevoelens. Ik ben niet de persoon die 't opgekropt wil houden ( dat uit zich vaak op 't lijf, spanningspierpijn)
zelf probeer ik er alles aan te doen, om niet teveel er mee bezig te zijn, maar zodra ik thuis kom van mijn werk, dan heb ik verder niets meer om handen en dan ga ik vanzelf malen in mijn kop. Zelfs tijdens andere activiteiten komt 't elke keer weer naar boven (zoals sporten) - ik merk dat ik er steeds verdrietiger van wordt en boos/geirriteerder en dat komt mijn humeur niet ten goede.
--------------------------------------------------------------------------------
Anyway, dat wou ik even kwijt. Het zit al zo lang opgekropt. Ik weet iig dat er naast het zwanger worden nog andere fijne dingen gaan gebeuren zoals een huisje kopen en inrichten, werken, uiteindelijk mijn eigen huishouden draaiende moet houden (dat is op zich al heel wat afleiding sinds ik bijvoorbeeld moet leren welke wasjes je hoe moet doen) en andere huishoudelijke dingen. Daarnaast heb ik veel baat bij sporten, ik voel mij daardoor minder gejaagd en raak daardoor mijn stress kwijt. Dus daar ga ik ook mee door.
Bedankt iig voor 't lezen, mocht je nog tips hebben, dan hoor ik ze graag.
reacties (0)