Rust

Eigenlijk een heel fijn gevoel, na mijn bezoek aan mijn schoonzus, die ik afgelopen vrijdag nog heb bezocht. Had voor haar een pot augurken cadeau gedaan (omdat ze dat had verteld op de app, eerst waren het van die autodrop cadilacs, ze heeft dus cravings voor zuur :P) en mijn broer een Hertog Jan Grand Prestige, netjes in een mooie wijnzak, en voor mijn neefje wat blocks van de Deka (soort nep lego) - heb ze dit keer echt even goed gefeliciteerd met hun zwangerschap. Ze vonden het gebaar iig heel erg leuk en lief.

Bij het weggaan nog even met haar gepraat, en nog een beetje verteld hoe onzeker ik me voelde, over de situatie van laatst, en hoe ik mij daarbij voelde, de blijheid voor haar, en de onzekerheid, en de onmacht die ik voelde bij mijzelf. Dat begreep ze wel, ik kreeg iig een dikke knuffel van haar. 

Sindsdien voel ik mij een stuk rustiger, ben op dit moment weer beginnend ongesteld, aan de ene kant ook wel goed, want ik was de laatste paar weken zo gespannen of het wel of niet was gelukt. Maar sinds afgelopen vrijdag, kan dat mij eigenlijk ook niet meer zoveel schelen. Het komt wanneer het komt, als ik gewoon mijn ding doe, rustig blijf, en mij niet druk maak over of ik wel of niet zwanger ben, gewoon mijn ding blijven doen samen met mijn partner, genieten van elkaar, en andere dingen, en juist niet toegeven aan de negatieve gedachtspiraal waar ik het laatste half jaar in ben blijven hangen. Het levert mij namelijk helemaal niets op. Ik heb geen controle over de uitkomt, en dat moet ik eigenlijk ook niet willen. Als mijn gedachte en mijn lijf de rust hebben gevonden, zoals nu, dan komt een zwangerschap vanzelf (buiten de activiteit dat kan leiden tot een zwangerschap natuurlijk :P)

Je kan het namelijk niet forceren, want dat werkt meestal averechts :) - dus hopelijk allemaal positieve dingen in de toekomst :)

Dit wou ik even delen :)