Wanneer angst de overhand neemt

Als je nou eens iets bedenkt, ruim van te voren , een jaar ofzo. En je geeft jezelf ergens 2wk om erover te denken hoe alles zal zijn, wat je gaat doen, hoe het eruit ziet een beetje. En dan loslaten. Zou je daar jezelf mee vertrouwen? Dat je weet dat je in die 2wk alles zorgvuldig uitgedacht hebt? Ik heb het niet zo erg dat het zich fysiek uit. Behalve als ik bang ben dat er iets gaat gebeuren zoals bv toen met al die aanslagen wilde ik perse NIET mee naar het personeelsuitje naar een Duitse kerstmarkt..dan wordt ik wel misselijk. Maar als iemand met plannen komt roept alles in mij Neeeeee, laat mij thuis zitten, ga weg! Mijn geloof ik God heeft mij ook veel geholpen. Ik doe al veel meer dan ik vroeger zou doen. Afrekenen bij een kassa bv, probeerde ik altijd af te schuiven... en met sommige dingen doe ik het nog steeds... maar Mn man heeft het niet altijd door 😅😅

Omdat je ass hebt lijkt het wel wat op een autistische meltdown, angst kan een behoorlijke triggert zijn om een meltdown door te maken.

Sterkte, balen dat de vakantie niet doorgaat. Ik ken wel dat je iets wilt maar dat dat door mijn autisme niet lukt zoals ik wil. Of door de comorbiditeit van het autisme (angsten).

Heb je al hulp gehad ? Mij hielp een anti depressiva erg goed tegen mijn angsten

Ik heb een hele rare vraag maar zou het kunnen dat je ASS (autisme ) zou kunnen hebben ? De hang naar het bekende , angst onbekende , de controle willen hebben , last van angsten en paniek . Het zijn bekende ‘symptomen ‘van ASS . Het kan natuurlijk ook gewoon een losstaande angst stoornis zijn. Ik zou iig hulp zoeken voor de angst maar mocht je vermoeden dat je evt ASS zou kunnen hebben dan zou ik dat wel aankaarten .

Hier is die link nooit gelegd door psycholoog die me had geholpen voor angststoornis dat ik ASS zou kunnen hebben en juist daardoor zoveel controle dwang heb . Maar het kan echt bijna niet anders dat ik ASS heb en daardoor zo’n controlefreak ben ....

Ik heb ook een periode gehad dat ik veel moest spugen als ik van huis moest. Uit eten, met de trein, een ramp. Speelde standaard op mijn darmen en maag. Uiteindelijk in therapie gegaan en bleek ik moeite met controle verlies te hebben. Gaat nu aanzienlijk beter, nu ik tools om er mee om te gaan gekregen hebt.

Mijn schoonpa heeft het ook, maar die loopt bij de psycholoog en komt er nooit meer van af ben ik bang. Die is zo angstig dat hij na ontslag gekregen te hebben nu geen nieuwe baan meer aan durft te gaan uit angst voor het onbekende. Ik zou nooit willen worden als hem, alle dagen thuis zittende, van alles ziek wordende. Ik wil de wereld ontdekken, met mijn kids nr buiten etc, dan moet ik toch echt even de knop omzetten en het gevecht met mezelf aangaan (tegen mezelf praten, zeggen dat het niet erg is, dat het spannend zijn mag etc)

Oh meis dat is zo tien keer niets en kan het mij zoooo goed voorstellen

Ik weet niet hoeveel dagen je naar Schotland zou gaan maar als dat bv twee weken was, dan zou ik over een paar dagen als je buikkkachten over zijn last minute ergens in eigen land op vakantie voor een aantal daagjes gaan . Dat is vertrouwder maar wel iets buiten je comfortzone van je veilige huis. Zo maak je je volgende reisstap minder eng . .

Je kon het dit keer niet. Dat is heel rot en je kan er boos over zijn. Maar dat is zinloos. Je kan ook trots zijn dat het andere keren wel is gelukt.

Je kan hulp zoeken via huisarts.

Wat fijner is met reizen is in het opbouwen van weer kunnen reizen is zelf met de auto i.p.v. met het vliegtuig . De mogelijkheid van altijd terug kunnen komen op elk moment van de dag en niet afhankelijk zijn van vliegtuigen is prettig. Ook is het vaste land handiger dan een eiland .

Kijk op Google maps naar de plaats waar je heen gaat. Waar is supermarkt of bakkertje .

Wat niet helpt is dat je moeder deze angst ook heeft want dan ben je zo opgegroeid dat het onbekende niet goed is.

Onbekend kan ook leuk zijn. Maar dat moet je gaan ervaren.

Als je niet zelf rijdt en het vooral het reizen is wat rot is dan kan je primatour innemen . Daar wordt je lekker slaperig van en haalt de scherpe randjes eraf.

Ik heb/had ook allerlei angst en paniek klachten en enorme controle dwang . De vakantie met vliegtuig naar een eilandje vond ik echt weken van te voren erg spannend. Maar was een leuke vakantie . De vakantie over een week op acht uur rijden voel ik me nog niet vervelend over. De controlefreak laat dit meer los omdat we met een auto gaan .dus mocht ik bv iets belangrijks vergeten dan kan ik altijd even terug rijden .

Ik weet wat angst is, ik had het voor het reizen zelf. Zo beperkend, op een gegeven moment ging ik nooit langer dan een half uur rijden weg. Met angst is het zo dat als je er aan toe geeft je je op dat moment beter voelt (je hoeft de angst niet meer te voelen), maar hoe meer dingen je ontwijkt, hoe groter en beperkender de angst wordt. Helaas geld voor angst dat alleen blootstellen aan je angst helpt en merken dat het dan toch goedkomt. Dit kun je langzaam in babystapjes opbouwen. Maar echt het is het enige wat werkt. Heel veel succes! En ik weet dat het nu onmogelijk lijkt, maar ook jij kunt dit!! En je moeder ook!

Voor mij zal de reis nooit deelanger van de vakantie zijn, maar ik ga inmiddels wel! En zonder angst! Dus het is echt mogelijk!

Vervelend meid.. mag ik vragen waar je dan bang voor bent... Iets wat kan gebeuren tijdens het reizen? Of niet weten waar je beland..