Het gemis en verdriet om mijn moeder (terminale kanker)

Gisteren was ze wederom weer een keer opgenomen in het ziekenhuis, want ze was al een tijdje
benauwd, en haar nieren werken al een tijdje niet op 100% waardoor haar conditie minder is geworden de laatste 3 maanden.

De dokter had gisteren al wat bloedonderzoeken van haar binnen en hij vermoede een longembolie, dus ze is wederom weer door de ct/mri scan
geweest gisteren, het resultaat was niet goed, buiten de uitzaaiingen in haar longen, en weer in haar hoofd, en bijnieren, zit het nu ook
in haar lever, maag en darmen. Waardoor de kans op overleven zeer minimaal is (chemo is niet meer mogelijk, immunotherapy ook niet, en bestraling ook niet)
Dus er werd ons gisteren verteld dat ze verder niets meer voor haar kunnen doen, behalve pijnbestrijding en palliatieve zorg bieden thuis.

Dus het vooruitzicht dat ik (en mn broer) en mijn vader, mijn moeder/vrouw gaan verliezen, is geen fijn vooruitzicht. Natuurlijk kijk ik nog wel uit met de tijd die we nog wel met haar hebben
maar zie op tegen het missen van mijn moeder, we zijn altijd al 4 handen op 1 buik geweest, ben zo met haar verweven. Het vooruitzicht dat ze misschien onze zoon niet kan ontmoeten maakt
mij heel erg verdrietig. Bij het minste geringste als ik aan haar denk moet ik alweer huilen. We/ik ben blij dat we alsnog 4 jaar extra met haar mochten hebben (december 2015 eerste diagnose longkanker)

Ik probeer wel zo goed mogelijk mijn gevoel maar te laten gaan, en niet op te bottellen, want ik wil niet dat mn kindje daar last van gaat/meekrijgt.

1447 x gelezen, 0

reacties (15)


  • Si78

    Afschuwelijk meisje! Ik wil je heel veel sterkte wensen ❤

  • Y1607

    Wat ontzettend verdrietig. Heel veel sterkte❤

  • Happylife87

    Gatsie... geen woorden, maar gewoon een knuffel

  • RVS85

    Heel veel sterkte!!!! Wat een afschuwelijke rotziekte is het ook! Ik lees het met tranen in mijn ogen...Ik ben vorige week mijn vader verloren aan de gevolgen van longkanker. Helaas heeft hij onze baby niet meer mogen ontmoeten.

  • Linde-1

    Gecondoleerd ❤️ wat verschrikkelijk 😥

  • Mamasgirls

    Dikke knuffel 🥰

  • Anna-76

    Wat erg.... verdrietig hoor. Sterkte!!

  • My.love.my.life

    Ik weet hoe het voelt. Na 5 jaar reserve tijd kregen wij bijna 6 jaar geleden het bericht dat behandelen klaar was, een half jaar later is mijn mam overleden.

    Je mag me altijd pb'en.

  • C.helletje

    Jeetje, wat heftig! Ik wil je heel veel sterkte wensen

  • Annx

    Wil je sterkte wensen, ik zit in de zelfde schuitje. Het gevoel dat je moeder jou kindje niet kan zien dat gevoel is heel verdrietig.

    Ik hoop bij mij dat mijn moeder mijn zoon nog mag ontmoeten, Net als bij jou hoop ik dat. Dat word hier ook spannend en anders hoop ik dat ze naar mijn andere zoon gaat en mee kijkt.💙❤️ Dat geeft mij persoonlijk hoop en een klein beetje rust.

  • Linde-1

    Heel veel sterkte, wat een naar bericht😥. Ik hoop dat je moeder de kleine nog kan zien❤️😘.

    Misschien niet iets waar je nu aan denkt maar anders misschien een 3d echo kado doen zodat ze het kindje kan zien bewegen op het scherm (als ze nog mobiel genoeg is om mee te kunnen)

  • Yune

    Die hadden we al laten doen, en echt mobiel is ze niet meer. Ze heeft wel de opnames gezien op de mobiel en de foto's

  • Linde-1

    Zo is ze toch zo dichtbij mogelijk geweest bij het zien van jullie kindje😘.

    Hebben jullie al een naam? Misschien dat je die al met je moeder kan delen als ze nog helder genoeg is.

    Mijn schoonmoeder is 6 jaar geleden overleden aan longkanker, die laatste weken zijn zo heftig...Nogmaals heel veel sterkte❤️

    Vraag anders gewoon bij de vk om een extra controle of ga even langs het doptonesoreekuur, misschien stelt het je iets gerust als je tussendoor weet dat het met de kleine goed gaat.

  • Yaj

    Heel heftig! Ontzettend veel sterkte

  • Nog-even!

    Wat ontzettend verdrietig en moeilijk voor je Heel veel sterkte!!!