Volgende week gaat manlief naar het ziekenhuis voor zijn sterilisatie.
We hebben samen 2 lieve kinderen, gezond en wel. Hoewel ik nog wel ruimte heb in mijn hart voor een 3de kindje, weet mijn verstand dat 2 kinderen genoeg is.
Voor mijn man is 2 kinderen ook genoeg, en hij wilt geen 3de. Dus hij heeft een tijdje geleden een afspraak gemaakt, en is volgende week dus aan de beurt.
Vind het zelf wel spannend, ook voor hem. We gaan met onze 2 kinderen weer nieuwe dingen beleven, en herinneringen maken.
Qua werk, heb ik nog niks gevonden, mijn man is op dit moment zoekende naar een nieuwe baan (gezien zijn contract niet werd omgezet naar vast)
Hij zal dan 4 dagen gaan werken, en woensdag als papadag.
Dan kan ik de woensdag pakken om eventueel wat uren te werken. Zodat ik weer even iets anders ben dan alleen mama.
Ik krijg overigens voor mijzelf via de gemeente ambulante begeleiding.
Voor degene die reageerde op mijn vorige blog, zowel de positieve als de negatieve..
Vergeet niet dat ik ook maar gewoon een mens ben, helaas een mens met diagnose autisme (PDD-nos)
Wat voor andere heel vanzelf sprekend of makkelijk gaat, is voor mij niet zo. Ik schiet vaak in de stress als ik de controle kwijt ben,
Of het overzicht niet heb. Vaak last van de spreekwoordelijke drempel. Ik heb liever dat iemand aanbied.. kan ik je helpen, en wat heb je nodig dan enkel veroordeeld te worden op wat ik zeg.
Dus leer me een beetje kennen... de deur staat altijd open voor een praatje 🙂
reacties (5)