Voordat ik kinderen had, was ik een 'nette' 70 a 72 kilo, prima gewicht. Na de eerste blijven hangen op 76 kilo, en na de 2de ongeveer tussen de 80 en 82. Altijd gedacht, ik blijf
Onder de 80, want alles erboven vond ik teveel. Nu zit ik binnen een half jaar op 85,5, bij een lengte van 168cm, en middel omtrek van 96, allemaal veel te hoog, zelfs 'obees'.
Nu ben ik altijd al een zoetenkauw geweest, vroeger eenmalig van 64kg naar 44kg afgevallen toen ik tussen de 12 en 14 was, toen al speelde gewicht al een grote rol, ik had toen de motivatie wel om het vol te houden
Doordat ik iets zag op tv waarvan ik heel erg geschrokken was.
Nu is de motivatie een beetje zoek, mijn moeilijkste momenten zijn eten uit emotie, uit stress en uit verveling en omdat het soms een 'makkelijkere' keuze is.
Dit is vaak zoet en vet. Er zijn momenten geweest dat ik in een app bijhield wat ik at, en daar kwam meestal na een week de klad in, door omstandigheden.
Meestal eten ik met gezin doordeweeks iets van aardappelen, vlees, groente, of pasta met veel groente en vleesje
Ontbijt meestal 2 broodjes met zoet beleg. Vleeswaren of kaas in de ochtend vind ik niet lekker, en kwark ligt zo S' ochtends zwaar op de maag. Middag meestal wel 2 broodjes, of tosti ham/kaas, soms Met wat fruit erbij.
Qua activiteiten, ik wandel veel met de kleine in de wagen, meestal tussen de 5 en 6 km, rond de 12000 stappen, ook hebben we een loopband in huis die ik graag weer in gebruik wil nemen.
Toch zijn er heel veel trigger momenten waarop ik graag snack in welke vorm van ook, en dat zou ik graag willen aanpakken, en daarmee verantwoord afvallen en mijn kans op diabetes type 2 (door eerdere zwangerschap diabetes diagnose)
Te verlagen en ook de kans te vergroten om nog een keer 'gezond' zwanger te worden en zijn.
Help a girl out
reacties (27)