wie kent dit gevoel? ik wil niks liever als een gelukkig gezinnetje zijn vol vreugde en liefde! maar het enige wat ik voel is woede ontzettend boos zijn nergens tegen kunnen!!!
Iedere dag sta ik op met het gedacht vandaag gaan we gelukkig zijn vandaag we terug 'lief' zijn voor elkaar.. maar vanaf het moment dat ik mijn man dan zie dan wordt ik ongelooflijk boos en zit ik vol woede! ik kan hem gewoon niet meer in mijn buurt hebben! ookal weet ik dat ik hem nog zo graag zie en ontzettend veel van hem hou! maar ik kan alleen nog maar boos zijn op hem! hij kan gewoon niks nog goed voor mij doen! wil hem liefst zo ver mogelijk uit mijn buurt! en als hij dan weg is dan mis ik hem en wil ik hem bij mij! kan het gewoon allemaal niet meer aan!
ieder woordje wat hij zegt dan ontplof ik gewoon, ik heb zo met hem te doen maar ik kan er gewoon niks aan doen! we weten ook allebei door wat het komt maar moet dit dan nu echt tussen ons huwelijk komen? we hebben toch al een kindje waarom kan ik daar niet gewoon van genieten en zien wat op ons afkomt?
ik krijg deze 2de miskraam echt niet verwerkt de 1ste had ik nog niet 100% verwerkt hoe kan ik nu toch gelukkig zijn terwijl ik alleen maar verdriet voel en vooral woede! ik ben gewoon volledig op! en jammer genoeg krijgt mijn man het allemaal op zijn kap, terwijl hij waarschijnlijk zelf ook met verdriet zit maar hij blijft zeggen deze maand lukt het ons wel! maar ik heb er gewoon geen zin meer in! en dan zeggen ze neem toch eens u rust.. ja HOE????? ik weet het niet meer hoor ben...
ik wil mijn man echt niet kwijt maar kan het gewoon niet meer aan! en kan hem gewoon niet meer zien want dan wordt ik gewoon weer boos! :'( vind dit zo erg want we zijn echt een goed koppel!
wat een kinderwens met een huwelijk kan doen! :'( :'( :'(
reacties (0)