Even er tussenuit!

manlief en ik hebben even een break nodig, even met ons 2 er tussen uit... we hebben het echt zwaar.. nooit gedacht dat kindjes krijgen zo een moeilijke periode kon zijn! voor ons eerste kindje hebben we ook ongeveer een jaar moeten proberen maar dat is nog normaal... eer de pil enzo uit je lichaam is.. wel merkte we toen al op dat mijn cyclussen totaal niet klopte, hoevaak ik toen een testje had gedaan met negatief resultaat wil je niet weten! iedere maand ging ik wel overtijd iedere maand duurde de cyclus langer en langer en kregen we hoop maar steeds niets, tot een mooie dag 3mei 2010! daar kwam de positieve test! dat heeft toch ook wel eventjes moeten bezinken! maar 8maanden later was ons wondertje Levi er en ons geluk kon niet op!! en we hebben dirrekt tegen elkaar gezegt we gaan niet lang wachten voor een 2de zou mooi zijn als ze kort op elkaar zouden zijn dat ze veel aan elkaar zouden hebben, dus zo gezegd zo gedaan en toen onze zoon 1 jaar werd hebben we de pil terug weggegooid! omdat we wel in ons achterhoofd hadden bij Levi heeft het een jaartje geduurd dan zal het nu ook wel ongeveer zolang duren!

en inderdaad het duurde een jaar, 2 jaar , 3 jaar , 3jaar en een half! en nog steeds niets, frustraties zijn er enorm verdriet is zeer aanwezig vraagtekens nog meer!
sinds oktober 2013 sta ik onder begeleiding bij een gynaecoloog, heb ik eerst 50mg clomid gekregen, na 4 maandjes clomid konden we het haast niet geloven dat ik een positieve test in mijn handen had! maar tevergeefs! het is misgelopen, van blijdschap stort je zo weer in helse verdriet waarom toch? maar komop we geven het niet op he!!!! een aantal maanden later gebeurde weer het onverwachtste, ik voelde me zo raar en ik dacht ach waarom niet en deed een testje maar nooit gedacht tot die positief zou zijn, maar inderdaad er verscheen een 2de streepje, vol vreugde en angst gingen we na de arts om een bloedafname, en die gaf ook positief aan, en zakte de angst voor nog een miskraam wel wat weg! dolgelukkig vertelde we het aan ons ouders, en mijn schoonmoeder had alvast een mooie kaart en babyslofjes gekocht.. niet veel later brak de hel weer los, daar was het bloedverlies! nee toch! wij na het ziekenhuis en inderdaad weer een miskraam, de grond zakte onder mijn voeten weg, kon het echt niet geloven, waarom toch? waarom wij??? 

November 2014 zijn we na de fertiliteit afdeling gebracht, en zijn we met de behandeling IUI begonnen uiteraard met hormonen want mijn follikels rijpen niet uit of ik heb er geen, 1ste iui was in januari, toen had ik echt een goed gevoel dat het gelukt zou zijn, maar niet dus, dan naar februari, nja geen enkel klein follikeltje te bespeuren! dus deze ronde ging niet door dan zaten we in maart! ja ik had een follikel maar net wel net niet goed! toch maar erop gewaagt, maar helaas het was weer niet gelukt, in april de laatste poging IUI voor dat ik het HSG onderzoek ging krijgen, hier had ik zo een goed gevoel bij eindelijk had ik 1 mooie follikel! hij was gewoon perfect maar helaas!!!!! weer niet gelukt

toen heb ik het HSG onderzoek gehad waaruit bleek dat alles nog mooi doorgankelijk is en dat we nog eens 3x het zelfde gaan proberen! 
Nu ja hier komt het dan, hier word je gewoon niet goed van maar ik ben eigenlijk al de hele maand mei aan het vloeien!!! eerst mijn menstruatie, toen bloedverlies door het HSG onderzoek  toen weer mijn menstruatie die 2 dagen weg was en nu weer aan het vloeien! ja ik word hier gewoon echt niet goed meer van! je weet je gewoon niet meer wat je moet! aanstaande maandag 1juni heb ik een follikelmeting! nuja als dat bloeden zo blijft hoef ik daar niet te gaan doen, dalijk maar eens effe bellen na de afdeling! ik zit met zoveel vraagtekens! waarom toch! 

dus hebben mijn man en ik beslist dat we dit weekend er even tussenuit gaan even met ons 2tjes weg! Levike gaat bij mijn schoonouders logeren dat vind hij toch super geweldig nu dat zij een kleine puppy hebben! en gaan wij eens alles op een rijtje zetten en weg van iedereen, want we hebben stilletjes aan echt gehad, 3,5jaar verder en nog niets en dan te denken dat we het graag kort op elkaar wouden hebben! achjaa! daar zitten we niet meer mee in maar wel dat het ons precies niet meer gegund is waarom toch? wij zouden alles doen voor ons kindjes die zijn heilig voor ons!!!!! als je dan soms dingen leest op internet dat ik denk alee nu en die krijgen wel kinderen.. phff het is allemaal zo frusterend! dat je vergeet te genieten van het geen wat je hebt!

ik ben heel gelukkig met mijn gezin die ik nu heb, maar hij is nog niet compleet! er is een lege kamer in huis een lege plaats aan tafel! 

Hopelijk heeft het vloeien helemaal niet te zeggen en kan ik maandag gewoon een follikelmeting krijgen zodat we snel de IUI hebben en hopelijk mag het dit keer wel eens lukken! want wij weten niet meer wat te doen!