Ik werd vrijdagnacht wakker rond half 2 s'nachts, pijnlijke weeen, ging nog onder de douche om zeker te zijn dat dit geen voorweeen waren, maar ze hielden niet op. Dus maar naar het ziekenhuis, dachten zo weer thuis te zijn maar had al 6 cm! (hoera voor voorweeen) Dus vliezen gebroken na een paar uur toen het niet verder ging, (zo, en veel vruchtwater! lag in een lekker warm badje leek wel) op 8 cm bleef ik steken, kreeg weenopwekkers... toen ging het snel, ook met de weeen. Pijnstilling deed het erg slecht... de weeen waren echt ondraaglijk en kwamen zo snel, hield t echt niet meer en tijdens het persen dacht ook iedereen, dit gaat niet lukken maar toen ze zeiden dat het nu of anders een ks zou worden ging er een knop om. Ik perste voor m'n leven, heb nog oerkreten gelaten volgens m'n vriend haha. De gyna heeft een fikse knip gezet en Ivo is gehaald met de kiwi (kleine vacuumpomp). Zo onwerkelijk en bizar, ineens zo'n glibberige baby op je! (dit was om 11:15, toch best snel gegaan!).
De nacht in het ziekenhuis vond ik zwaar dus ben blij dat ik thuis ben! Ik ben al flink op de been en zitten op een harde stoel is een pre, in de bank gaat zo pijn doen, slapen gaat ook slecht, elke houding doet erg pijn.
De kraamhulp schrok van mijn wond dus ja die moet spectaculair zijn, zo voelt het wel iig! (goh, wat blauw/paars...)
Maar goed, ik mag niet klagen, het is een wolk van een baby, kan m'n ogen niet van hem afhouden, Tessa is er lief voor, maar ze is erg ontregelt dus vraagt ze heel erg veel aandacht, dat was ook te verwachten, alles moet voor haar in een vast patroon en haar vaste ritme is erg verstoord.
Gelukkig slaapt ze s'avonds wel al vroeg en goed, ze wordt niet wakker van Ivo en Ivo is zelf (nog wel) een heerlijke makkelijke baby,
Maar hij is nog maar 3 dagen oud, kan nog veranderen :p
reacties (0)