Zwanger van de tweede

Hoi allemaal! Ik ben net zwanger van ons tweede kindje! Inmiddels bijne 9 weken. We zijn er zo blij mee!
De vorige zwangerschap hebben we heel snel gedeeld met onze familie en vrienden, maar dit keer hebben mijn man en ik afgesproken om het geheim te houden tot de 11 weken echo. Aan de ene kant leuk om een geheimpje te hebben samen, maar heb ook echt de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen, dus daarom maar even hier in alle anonimiteit:)
Op vaderdag was ik een week overtijd dus tijd voor een testje. We hadden al zo'n vermoeden dat het deze maand wel eens raak kon zijn, zelfs het moment van bevruchting was voor ons al duidelijk: die avond dat we oppas voor ons anderhalf jarige dochtertje hadden en samen naar een bruiloft zijn geweest. De week erna had ik ongesteld moeten worden, maar dat werd ik niet. Dus nog een weekje later op vaderdag leek het me wel een leuk cadeau om een positieve zwangerschapstest te geven! En ja hoor, het was echt waar! Wel een erg licht streepje, dus denk dat mijn eisprong een weekje later was dan normaal. Dit werd ook bevestigd bij de verloskundige. Op de echo was alleen een vruchtzakje te zien en nog geen kloppend hartje. Ze heeft het nog geprobeerd met een inwendige echo, en dat werkte, er was een heel licht flikkerende hartje te zien!
Twee weken later mochten we weer langs voor een echo en daar werd bevestigd wat we zelf al dachten. 8 weken zwanger en een mooi kloppend hartje. Wat een goed nieuws!
Het ging dit keer sneller dan verwacht, al hebben we wel heel bewust gekozen om te stoppen met anticonceptie. Dat gepruts met condooms was niks voor ons en ik wilde ook graag van de hormonen af. Bovendien was de wens voor een tweede er al een tijdje. Het enige onhandige is dat we net zijn verhuisd en middenin een grote verbouwing zitten. Een superleuk project waarbij we voor ons uitdijende gezin extra ruimte maken. Ik wist wel dat een zwangerschap het klussen wat lastiger zou maken, en dat het veel praktischer was geweest om eerst de verbouwing af te hebben en daarna pas te gaan proberen, maarja soms wint het gevoel het van het verstand. Dan moet mijn man maar wat harder werken en gaat het iets langzamer.
Deze zwangerschap verloopt wel een stuk anders dan de vorige. Bij de vorige was ik vreselijk misselijk en heb ik vaak overgegeven. Nu ben ik vooral heel moe en sloom en werken mijn hersenen niet goed meer. Ook heb ik last van maagzuur, maar overgeven heb ik gelukkig nog niet gedaan. Ik denk dat mijn moeder wel een vermoeden heeft. We wonen sinds kort samen op een erf dus we zien mijn ouders elke dag. Ook daarom hebben we gekozen om het nog even geheim te houden: ik heb geen zin in overbezorgdheid van mij ouders die bij elke klus gaan vragen of dit wel verstandig is en of ik het niet wat rustiger aan moet doen. Nu doe ik het voor mijn doen al erg rustig aan, sochtends langzaam opstarten en tussen de middag even op bed liggen als mijn dochter ook ligt te slapen.
Daarover geschreven, tijd om mijn telefoon weer weg te leggen en mijn ogen te sluiten! Bedankt voor het lezen en het delen van ons kostbare geheimpje :)
Ps, zijn er hier nog meer dames in een vergelijkbare situatie? Hoe gaat het met jullie? Klussen en zwanger zijn, een goede combo of niet?