Nekplooimeting en schoonouders

Hoop dingen gebeurd sinds de vorige keer...

Tussen de 8 en de 12 weken echo heb ik wel 2 'pret'-echo's laten maken.. Ik was zo onzeker en eigenlijk vind ik het nog steeds heel moeilijk te geloven dat ons frummeltje in mijn buik het naar z'n zin heeft... Ook wel prettig dat het hele 'echo-maken' niet meer zo'n verschrikkelijke lading heeft. Het wordt steeds minder vervelend en misschien zelfs stiekum weer een beetje leuk om naar frumpie te kijken...

Vorige week dinsdag (11weken en 6 dagen) voor de nekplooimeting naar het echo-bureau. Bloed had ik een week eerder al laten prikken dus we zouden gelijk de uitslag krijgen. Gelukkig kregen we een hele fijne dokter (de eerste keer hadden we een vent die maar niets zei, zodat je allelei enge dingen in je hoofd haald). Ik lag daar weer fijn naar ons kindje te kijken en het hartje deed het goed (aller belangrijkste voor mij). Het was al weer zo veel gegroeid! Het lag er rustig bij maar de dokter wilde graag dat het andersom ging liggen en porde heel hard op mijn buik.. Heel vervelend voor mij (met m'n volle blaas want dat moet tot de 14 weken zeggen ze) maar mijn eerste reactie was ook: 'hou op, je doet m'n kindje straks pijn!". Had die man bijna een klap verkocht... :-) Nou ja, frumpie vond het ook vervelend en draaide zich toch maar om..

Om een lang verhaal kort te maken: het was allemaal goed en we hebben geen verhoogde kans op een kindje met het syndroom van Down. Niet dat dat noodzakelijkerwijs een probleem zou zijn geweest (we hebben genoeg lieve mensen in onze omgeving die veel ervaring met zulke kinderen hebben) maar dan kun je je er in ieder geval op voorbereiden.

Afgelopen vrijdag tijdens een etentje ter ere van mijn schoonouders hun 37-jarig huwelijk, de schoonfamilie verteld over onze zwangerschap. Ik zag het nog niet zo zitten maar we moeten toch niet al te lang meer wachten met vertellen. Heel enthousiast weer! Ze hadden het allemaal al door zeiden ze (misschien niet altijd om de juiste redenen maar toch). Nog heel lekker gegeten maar wel gelijk heel erg bezorgd over wat ik wel of niet zou mogen eten :-) dat wordt nog wat de aankomende maanden....

Van het weekend eindelijk weer begonnen het huis baby-klaar te maken.. Badkamer moet nog af, deuren worden gezet en de baby-kamer opgeruimd (alle rotzooi van de verhuizing eruit). Nog even klussen dus maar weer!!

87 x gelezen, 0

reacties (0)


  • yve

    heeeel herkenbaar jouw verhaal anjo, bij mij blijft ook die eeuwig lijkend durende onzekerheid (misschien hormonen) en blijdschap, terwijl ik normaal echt niet zo ben...... proberen te genieten, groet yve

  • Elsbeth29

    Fijn dat alles goed is en heerlijk dat je je kleintje weer hebt kunnen zien! Nu inderdaad weer lekker rommelen om het huis babyklaar te maken. Wij zijn er op het moment reuze druk mee. Alle meubels hebben we inmiddels wel voor de babykamer, maar dit weekend ook begonnen met verven van muren en kozijnen van het kamertje.