Pfff, da`s schrikken

Vanavond aten we snijbonen, aardappelen en verse worst.

Voor Rik de worst in kleine stukjes gesneden, de aardappelen geprakt en alles door elkaar geroerd.

Meneer had honger want hij begon al zelf te eten zodra het bordje voor hem neergezet werd.

Hoor vriendlief nog zeggen dat hij goed moet kauwen als ik Rik ineens hoor hoesten.

Kijk hem aan en meneer begint te kokhalzen, nog een keer te hoesten en te huilen.

Pff, denken we nog, iets in het verkeerde keelgat, dat ging net goed.

Niet dus, hij werd steeds benauwder en kreeg het er niet uit.

Paar klappen tussen de schouderbladen gegeven, hielp niet.

Hij deed steeds z'n vingers in z'n mond en toen ik die er uittrok voelde ik iets..

Vriendlief hield z'n handen vast en ik heb een stukje aardappel uit z'n keel gevist met m'n vinger.

Meneer begon heel hard te huilen, wat een heerlijk geluid, hij kreeg weer normaal lucht !

Op schoot genomen en getroost en 3 x raden wat er toen gebeurde....

Meneer pakte z'n lepel en at gewoon door..., en weer niet kauwen , grrrr!!

Heb z'n eten toen maar gepureerd, 1 x verslikken op een avond vinden we wel genoeg......

Hij geeft nog wel aan dat z'n mond zeer doet maar ligt nu heerlijk te slapen, pfoei, dit had heel anders af kunnen lopen!