Geweldige echo!!!

Lieve meiden...

Gisteren was het dan zover, de eerste echo in de kliniek. Jeetje wat was ik zenuwachtig, hele dag doodziek natuurlijk. Gelukkig was het er niet druk toen we binnenkwamen en werden we vrij snel geroepen.

De gynaecoloog begreep natuurlijk dat het raak was, anders waren we al veel eerder teruggeweest. Dus hij was ontzettend blij en zei dat ik me maar meteen uit moest kleden, meteen kijken. Gelukkig maar want nu wilde ik dan ook echt niet langer meer wachten. Ondertussen hoorde ik de gyn tegen mijn vriend zeggen dat hij benieuwd was omdat er twee eitjes zaten.

Ik klom in de stoel en vanaf dat moment viel er stilte. We zagen een vruchtje zitten..het hartje klopte. Geweldig, helemaal sprakeloos, tranen natuurlijk en verder genieten van die korte tijd dat we mochten kijken. Wat gaat zo'n hartje snel zeg! De gyn vertelde ondertussen vanalles maar ik vond het beeldscherm belangrijker, onze harten vervulden ons met geluk. Hij maakte een mooie foto voor ons en ging verder kijken of alles er goed uit zag.

En toen kwam er nog meer nieuws, achter het vruchtje zat er nog een!! Mevrouw u verwacht een tweeling...WOOWW... Toen begon het weer van vooraf aan. Nog meer tranen en blijdschap, zo bijzonder! Ik kan het niet omschrijven en nu ik dit schrijf lijkt het alsof ik het opnieuw beleef...

IK is in een keer WIJ, ik ben met z'n drietjes...waanzinnig! We hebben eigenlijk de rest van de avond als een roes beleefd. Meteen mijn moeder gebeld, die was helemaal van slag maar uiteraard wel blij.

Vanochtend werd ik wakker en het eerste wat ik dacht...ik draag er twee bij me...

Meiden, wie had dat gedacht...na zo'n lange medische weg met veel verdriet, pijn en teleurstelling. Dan ineens is het raak, net als je de hoop bijna hebt opgegeven. Zo bijzonder! Ik heb hier altijd zoveel steun gekregen van iedereen, hoop dat jullie ook kracht uit mijn verhaal putten. Het kan dus echt....alleen duurt het soms langer dan je hoopt.

Liefs