Fay & Lynn zijn geboren!

Hallo dames!

Zoals een paar van jullie al gemerkt hadden, ik ben bevallen!! Vrijdag 26 februari was het zover en werd ik ingeleid.

Om half acht moesten we er zijn, ik moest wel even bellen om 7 uur om te kijken of er niet teveel spoedgevallen tussen waren gekomen. Maar ik mocht gelukkig gewoon komen. Van te voren zijn we nog met de hond gaan lopen en toen naar het ziekenhuis gereden. Zenuwachtig was ik gelukkig helemaal niet en mijn vriend was ook de rust zelf.

Eerst hele tijd aan de ctg gelegen en toen dat prima was gingen ze kijken of de vliezen van kindje 1 gebroken konden worden. Heel fijn dat dat meteen lukte want dat betekende dat ik niet meer naar huis zou worden gestuurd. Afgewacht of er vanzelf weeën kwamen maar die waren niet heftig genoeg dus kreeg ik weeënopwekkers. Ik voelde me prima en we hebben echt nog zitten lachen samen in die verloskamer. Mijn moeder zou ook bij de bevalling zijn maar die zou ik pas bellen als het echt zou beginnen.

Tegen 14 uur begonnen de weeën ineens heeeeeel heftig te worden. Mijn lichaam kon ze niet meer opvangen, zat nog geen minuut meer tussen en ontsluiting had ik pas 3 cm ofzo. De gynaecoloog stelde een ruggenprik voor. Ik wilde dat eigenlijk niet maar had geen andere keus, het ging gewoon niet meer. Moest ik ook nog eens een half uur wachten op de anesthesist...pffff dat duurde lang.

De ruggenprik werkte vrijwel meteen en ik had weer tijd om op adem te komen. Mijn moeder kwam intussen ook. Ze kwamen om de twee uur even kijken hoeveel ontsluiting ik had. Uiteindelijk kwam de pijn weer heftig terug rond 17 uur en wilde ik geen pijnbestrijding meer. Als ik 10 cm zou hebben zou ik anders niet mogen persen totdat het gevoel helemaal terug was.

Ze zeiden dat ik pas 6 cm had en over twee uurtjes terug kwamen om te kijken. Als ik meer pijn kreeg of de drang om te persen moest ik op de bel drukken. Kort daarna kreeg ik al enorme drang en zeiden ze dat het wel mee zou vallen. Toch gingen ze nog een keer kijken en er zat nog maar 'n randje dus eigenlijk volledige ontsluiting.

De artsen kwamen, alles werd klaargezet en ik mocht gaan persen om 20.05 uur. Heel heftig maar uiteindelijk werd Fay geboren om 21.11 uur. Wat een moment, wow! De pijn was meteen even weg en ik kon gaan bijkomen. Maar Fay werd net onderzocht in de kamer erlangs toen kwam er meteen weer die persdrang, zo ontzettend snel!

Ik heb de gyn geroepen want die was echoapparatuur aan het pakken om te kijken of hummeltje twee nog goed lag. Ik zei: Ik moet echt persen! Oeh wat snel was het enige wat ze zei. De wee kwam opzetten, effe persen en ineens was Lynn er. Dat was heel vreemd, duurde maar 3 minuutjes en dat had ik nooit verwacht. Was ontzettend overweldigend!

En korte tijd daarna lag ik dan met twee prachtige meiden op mijn buik....

Helaas verloor ik heel veel bloed, teveel. En ik kreeg koorts dus moest meteen aan de antibiotica. De kindjes deden het helemaal goed en zouden eigenlijk zaterdags meteen naar huis mogen. Maar ik mocht nog niet gaan, heb zaterdag nog een bloedtransfusie gehad. De koorts bleef weg dus als de bloedtransfusie goed ging mocht ik naar huis.

Zondagavond mochten we gaan, heerlijk! Kraamhulp was meteen thuis en die zijn gebleven tot afgelopen zondag. Ze waren met z'n tweetjes. Mijn kraamweek was geweldig, de rust in huis die zij brachten en mij verzorgen. Ze hebben me echt opgelapt en sterk gemaakt.

Nu gaat het al heel wat beter met me, ik ben vandaag zelfs al stukje wezen wandelen. Gisteren bij het cb geweest en de dames zaten al boven het geboortegewicht dus ik mag niet klagen.

Bij de geboorte woog Fay 3045 gram en Lynn 2740 gram.

Ik ben dolgelukkig....nooit gedacht dat het zo mooi zou zijn!!!!!