Godzijdank, het onderzoek heeft Lynn achter de rug. Afgelopen maandag heeft ze een sonde gekregen die 24 uur moest blijven zitten. Verschrikkelijk vond ik het. Doen ze je kindje pijn en je kunt niets doen, je weet dat het voor haar eigen bestwil is.
Ze was behoorlijk overstuur. Gelukkig na een paar uurtjes bleef ze er vanaf en konden we naar huis toe. Wat een gedoe, zo'n kastje eraan waar je de hele tijd knopjes van om moest zetten. Eten...niet eten, liggen...rechtop. Verder moest ik lijsten invullen met wanneer ze at en sliep.
Gisterenochtend mocht het eruit, weer drama. Ze moesten de drie plakkers eraf trekken en dat is natuurlijk helemaal niet fijn. Maar het is achter de rug, gelukkig. Vrijdag krijgen we de uitslag en ik hoop zo dat hier iets uitkomt en dat het niet voor niets is geweest.
Ze heeft die 24 uur in ieder geval flink gespuugd, erger dan normaal omdat de voeding niet verdikt mocht worden. Met als gevolg dat ze gisteren flinke honger had en doodmoe was. Ze heeft de hele dag geslapen...arm ding. Is ook niet niks voor zo'n klein hummeltje om dat allemaal mee te maken.
reacties (0)