Bijna 14 maanden alweer...

Hallo allemaal!

Jeetje, alweer te lang geleden dat ik iets geschreven heb. Maar heb het ook zo druk met vanalles en nog wat dat het er gewoon niet van komt. Vooral nu met dit goede weer kan ik op mijn vrije dag echt niet achter m'n laptoppie gaan zitten.

Het gaat goed hier! Erg goed... Weet niet wat ik allemaal moet vertellen maar ik vind het snel gaan. Nu de eerste verjaardag voorbij is, waar je dan zolang naar uitkijkt. Lijkt het nu ineens weer zo lang geleden. Kleine meisjes worden groot. Volgende week zijn ze 14 maanden.

En wat worden het ineens toch kleine grote mensjes, alles zelf willen doen en overal interesse voor. Alles vinden ze interessant. Van een zandkorreltje tot een vogeltje in de lucht...alles is zoooooo mooi ;-)

Lynn loopt al een hele poos zoals jullie in mijn vorige blog al gelezen hadden. Inmiddels rent ze ook aardig. Fay loopt ook rond en begint nu te oefenen met rennen wat soms nog wel eens misgaat maar ze doet haar zus aardig na.

Ze brabbelen flink wat af (vooral ook tegen elkaar) en weten precies wat je bedoeld als je iets tegen ze zegt. Fay wilt haar eigen kleertjes aan en uit doen wat natuurlijk niet allemaal zomaar lukt...en trots dat ze is als het haar gelukt is. Lynn die houdt zich overal mee bezig, hele dag door. Slapen liever niet want ze is veels te druk en je hebt er geen omkijken naar. Fay wel, die wilt alles met mama delen en komt regelmatig even laten zien waar ze mee bezig is.

Fay vind ook iedereen wel aardig en wilt ook door alles en iedereen aardig gevonden worden, ze trekt de aandacht meteen naar zich toe. Lynn is veel selectiever, zij bekijkt eerst goed wie ze wel of niet aardig vind. Het heeft allebei wel iets moet ik zeggen. Maar wat ik het allerleukste vind, ze vinden elkaar zo leuk. In de ochtend als we beneden zijn kijkt Fay eerst waar haar zusje is en roept HAAAAIIII en zwaait heel blij. Dan loopt ze er als een gek heen en zegt AAIEEE en geeft haar zus een aai over d'r bol en kust haar. Lynn lacht dan heel verlegen en vind het na twee keer wel welletjes. Dan is er genoeg geknuffeld. Maar Fay blijft het steevast iedere ochtend toch dik uur proberen. Geweldig gewoon...

Ze zijn graag buiten, dan kunnen ze hun eigen gang gaan. Overal aan zitten, naar kijken en ruiken. Alles ervaren en leren. Mooi om die ontwikkeling te zien. Verder moet ik enorm scheidsrechter spelen de hele dag, ze doen lekker alles wat niet mag. Maar ook dat hoort erbij en ik moet er soms ook wel mee lachen.

Pfff ben gewoon zo trots. Dat moedergevoel, dat enorme houden van, die liefde wat je voelt voor je kindjes is onbeschrijfelijk. Ik heb altijd fulltime gewerkt en nu nog 24 uur (3 hele dagen), vond werken altijd enorm belangrijk. Nu wil ik niets liever als bij mijn meiden zijn, alles van ze zien en van ze genieten. Wat kunnen twee zulke kleine wezentjes je leven op z'n kop zetten... in positieve zin.

Het is een wonder en we zijn samen blij dat we dit mee mogen maken!

Liefs