Hoe alles ging...

Donderdagavond 17 april mocht ik mij aanmelden in het ziekenhuis. Ik mocht eigenlijk kiezen , ofwel 's morgens om 5u ofwel 's avonds. Heb er toch voorgekozen om 's avonds binnen te gaan zodat ik alles kon klaar zetten , slapen zat er toch niet in wegens de spanning. Vrijdagmorgen om 6u mocht ik mij al klaar maken , eerst nog eens goed douchen want dat zou er de komende 2 dagen niet inzitten. Operatieschort aan en dan wachten. De keizersnede stond gepland om 8.30u maar het kon misschien wel iets vroeger zijn , de gyn had enkel nog een kleine ingreep van een 15tal min zeiden ze. Ik dus wachten- om 8.45u kwamen ze mij dan halen, mijn man moest nog eventjes wachten en ze zouden hem dan wel komen halen als alle voorbereidingen gedaan waren en ze op punt stonden om de operatie uit te voeren.

Eenmaal in het operatiekwartier moest ik nog eventjes wachten en werd ik ondertussen op een smalle operatietafel gelegd. Het leek wel een eeuwigheid te duren voor de anesthesist  kwam voor de epidurale. Ik kwam er letterlijk missellijk van- niet kunnen bewegen - mijn rug doorstond helse pijn door de harde tafel en ik lag op mijn rug , door het gewicht van de baby werd alles gekneld. Toen ik dit zei mocht ik toch eventjes op mijn zij liggen. Gelukkig maar want ik stond op het punt om flauw te vallen denk ik.

Het ging er erg ontspannen aan toe daar want het was helemaal niet druk en met het paasweekend voor de deur was er ook veel personeel in verlof. Er werden grapjes gemaakt enzo doordat ik mij echt op mijn gemak voelde. De radio werd zelfs eventjes aangezet en ik zei nog -leuk kan ik eindelijk eens zeggen 'ik ben op 'dat' liedje bevallen' :) . Maar mijn gyn heeft blijkbaar niet graag dat de radio aanstaat tijdens operaties.

Toen was het tijd voor de epidurale , ik had er erg veel schrik voor omdat ik bij T. & S. de epidurale heel erg gevoeld had en als heel pijnlijk ervaren heb. Ik had dit ook aangegeven en ze zeiden dat ze alles rustig gingen doen want ze hadden tijd. Toen ik daar met gebogen rug zat stond er heel de tijd iemand voor mij met haar handen om mijn schouders om mij gerust te stellen. Ondertussen was ik bijna constant naar mijn hartslag aan het kijken of die niet ineens de hoogte inging maar wonder boven wonder ben ik heel rustig gebleven en dat dank zij iedereen die daar aanwezig was. Ik kon wel huilen van opluchting toen bleek dat ik niks gevoeld had. Kort erna heb ik wel moeten overgeven door de verdoving (heb ik bij T & S ook gehad en is blijkbaar normaal) Toen mocht mijn man aan mijn zijde komen staan en was het wachten tot kleine Viggo geboren was. Toen ik hem voor de 1ste keer zag kon ik alleen maar zeggen WAUW wat lijk je op je oudste broer ( ik zet onmiddellijk wel eens een foto van 2 in mijn album ). Ik heb hem uiteindelijk zo'n 45min bij mij gehad terwijl de gyn de sterilisatie deed waar ik achter gevraagd had. Heb toen nog hard moeten lachen met mijn man want die was alles zo nauwlettend aan het volgen dat de gyn zei 'ja meneer je bent de 1ste die ik hier zie die alles zo goed aan het volgen is , de meeste papa's blijven braaf op de stoel achter het gordijntje zitten of worden slecht als ze maar een druppeltje bloed zien - zegt hij erop 'ja ik ben ook een beetje van een mechanieker dus het boeit me wel'.haha  Daarna een 30-45min op recovery en dan mocht ik naar mijn kamer.

Viggo stelt het héél goed , drinkt goed en er is soms al 4-5u terug de voedingen. hopelijk blijft het zo eenmaal we thuis zijn ook. Ik mag echt niet klagen , tot nu toe is het een droombaby'tje. Gisteren wel in de namiddag krampjes gehad maar dit komt door de overgang van stoelgang zeiden ze.

De 2de nacht heb ik wel koorts beginnen krijgen en was mijn bloeddruk heel laag. Ze hebben me toen heel de nacht in de gaten gehouden om toch zeker te zijn dat ik geen infecties kreeg ofzo. Ze hebben toen ook mijn baxer moeten hersteken omdat mijn hand plotseling dubbel dik stond. Momenteel ben ik verlost van alle draden en gaat het goed met mij. Pijn blijft wel nog wat maar beetje bij beetje gaat dit ook wel weg... Donderdag waarschijnlijk naar huis .

Vele groetjes