Volgens de regels van Up, zou je keer op keer moeten herhalen dat het niet mag. Niet alle regels van UP vind ik even gemakkelijk of handig. Maar ik vind het wel nuttig om de gevolgen de lezen.
In de hoek zetten, das En negatief gedrag belonen met aandacht. (want je reageerd op negatief gedrag met aandacht voor het gedrag) EN je lost het eigenlijke probleem niet op....
Als ik dit zo lees (en heel veel andere blogs en informatie) denk ik wel eens: je kunt het als ouders beter niet lezen. Want het maakt je dan alleen maar onzeker of je het zelf wel goed doet. Als er legio boeken geschreven zijn over opvoeden, en jij hebt er geen een gelezen... ga je dan wel een goede moeder worden? Wel of niet straffen, wel of geen bv, wel of niet laten huilen... Kun je beter het stukje van cabaretier Brigitte Kaandorp kijken, over opvoeden. Ze zegt: ik mag het eigenlijk niet zeggen hoor, maar er is geen klap aan! 
Het gaat helemaal vanzelf. (Okee, das weer de andere kant, haha!)
Ik denk dat je het heel simpel terug kan voeren op een aantal dingen: geef je kind liefde, aandacht, goede voeding, en leer een kind wat wel en niet mag. Leer de liefdestaal van je kind kennen. Houdt jouw kindje van knuffelen, dan vaak knuffelen. Houd jouw kind van kadootjes? Dan regelmatig kleine kadootjes meenemen. Houdt jouw kindje van complimenten? Dan vaak geven. Houdt jouw kind ervan als je hem of haar ergens mee helpt? Doen! Elk kind is anders. Elke situatie is anders. En je bent zelf ook maar mens, hè... Ik heb wel één boek gekocht en dat heet: moeder zijn, en het nog leuk vinden ook! 
Gaat erover dat je jezelf geen schuldgevoel moet aanpraten als je niet de perfecte moeder bent. (o.a.) Want perfect lukt toch niet. Doe het zo goed mogelijk, meer kun je niet doen.
Verder lees ik wel met veel interesse al dit soort blogs! Mijn kindje is pas 5 maanden, dus ja, opvoeden... dat is nog niet heel erg aan de orde (al zijn sommigen het daar zelfs niet mee eens, haha).
Het allerbelangrijkste is gewoon dat je van je kind houdt en dat je je best doet om hem of haar groot te brengen, meer kun je niet doen! En geef zelf het goede voorbeeld!
Ik bedenk me nu net dat er bij ons ook geen enkel systeem in de opvoeding zit... mijn dochter is nu een vrolijke meid van 5. sociaal, lief en assertief. Maar hoe we hhem dat geflikt hebben? geen idee
. Maar gewoon naar je gevoel luisteren is wel belangrijk. En zelf ben ik wel heel consequent. Ja is ja en nee is nee ALTIJD. Naar mijn idee creeer je zeurende ( 7 x hetzelfde weeer vragen, bijv. mag ik bij die en die logeren vanavond) kinderen zelf. Een kind zal zijn energie alleen steken in dat zeuren als ie denkt er iets mee te kunnen bereiken. (dat denkt ie alleen als dat in het verleden zo gebleken is) Als je consequent bij je eerste antwoord blijft zul je dus uiteindelijk veel minder gezeur en gehuil hebben als je kindje zijn zin eens niet krijgt. Das eigenlijk het enige systeem wat ik in onze manier van opvoeden kan ontdekken.
Hier in Nieuw Zeeland hebben ze een schoolsysteem waarin ze niet straffen (je kunt niet blijven zitten) of belonen (ze hebben geen cijfers, het is 'pass' of 'no pass'). Dit systeem werkt voor sommige kinderen, maar niet voor alle. Ik denk dat het aan de kind/ouder combinatie ligt wat werkt en wat niet werkt. Ik ben net als KatASH niet zo van de extremen, of generalisaties. Ik geloof ook niet dat er een 'ideale' manier van opvoeden is...zal toch voor iedereen verschillend zijn.
dank je voor de extra informatie. Ik denk dat ik er best wat mee kan. Ik merk dat we hier al veel van AP en van UP gebruiken en toepassen.
Ik ben het met Katash eens. Ik houd niet van systemen en luister/kijk vooral naar mijn kind.
Wij leggen ook eindeloos uit dat iets niet mag en waarom niet. Maar soms zit een kind 'vast' in een bepaald gedragspatroon en is het goed om dat even te doorbreken. Natuurlijk moeten ze de tijd krijgen om het zelf te verwerken, maar soms lukt dat niet. Raar ? Helemaal niet ! Bij ons volwassenen lukt het soms ook niet om iets te verwerken en heb je even een 'breekijzer' nodig om dat te doorbreken. Wanneer onze kleine (2 jaar) jammert om niets, vragen we eerst wat er is. Als er iets is, kunnen we het oplossen. Maar wanneer ze blijft jammeren en dreinen zeggen we dat ze best mag jammeren, maar dat ze dat maar op haar eigen kamertje moet doen. Dan gaat ze tegen haar zin in een minuut op haar kamer zitten. Daarna komt ze weer binnen, we geven elkaar een dikke kus en het is over. Ook moet ze wel eens voor straf op de gang staan wanneer ze bewust iets doet wat niet mag. Meestal vragen we aan haar: mag jij dit of dat doen ? Dan zegt ze: 'nee' en stopt ze ermee. Maar soms is ze ronduit stout en doet ze het toch en dat is het moment dat de straf in werking treedt.
Ik denk dat als je het in deze contekst zet: Je kind heeft zijn eigen mening over pesten, maar zijn vriendjes pesten nu eensmaal. Is je kind sterk genoeg, zeker genoeg over zichzelf om daar niet aan mee te doen??
Zoiets stel ik me erbij voor.
Net zoals jullie, is dit niet helemaal mijn manier van opvoeden.Maar idd wel interessant, zeker de link http://www.kiind.nl/articles/188/Het_breken_van_de_weerbarstige_kinderwil.html
Om eens te lezen wat de verschillende strafmaatregelen en beloningen eigenlijk doen. Vooral het uitleggen, de bevestiging dat je snapt dat het niet leuk is, maar dat het echt niet mag, en waarom niet, spreekt mij wel aan, maar is hier zeker niet in elke situatie toe te passen.
gevoelig voor prijzen ? haha.. dan daag ik je uit lieverd
je mag 'n week me dochter lenen ..
Lijkt me echt in sommige situaties niet te doen als ouder, of je moet een hele volle, onuitputtelijke bron met geduld ergens hebben...
Ik heb hier helemaal geen beelden bij, omdat ik eigenlijk alleen het straffen en belonen-principe ken. Maar interessant vind ik het wel. Binnenkort ga ik het boek van Alfie Kohn lezen, maar van wat ik er nu van weet, lijkt me dit niet de manier die bij ons past
pff opvoeden ... het blijft de moeilijkste zaak van de wereld hoor
Sorry meis, ik voed niet UP op. Ik zet hier alleen de info hierover neer. Maar mijn zoon is nu 14 mnd, en ik blijf het uitleggen waarom iets niet mag,,,,eindeloos.....Zucht
reacties (0)