Dag meiden,
Ik durf bijna niet voor mn termijnecho een blog te schrijven, maar ik doe het dus toch! Het lijkt zo'n mijlpaal na vorige keer en ik ben soms bang om slechte dingen op mezelf af te roepen, maar zo zal het wel niet werken. Deze zwangerschap ben ik veel meer een zeur dan vorige keer, wel een beetje jammer hihi. Vorige keer was ik zo verliefd en lief en makkelijk, nu ben ik bokkig, misselijk en chagi hahaha. Misschien omdat ik ook echt een stuk zieker ben en geregeld naar het toilet heb moeten rennen. De pilletjes tegen mn misselijkheid maken het een stuk beter te doen, maar zwanger voel ik me echt elk moment :-)
Ik ben echt heel gelukkig, maar dompel mezelf er zeker niet onder, weet gewoon hoe stuk het kan gaan! Toch heb ik dit keer veel meer dromen en gedachten over een dikke buik, het idee van je kindje gaan voelen en wordt het een jongen of een meisje. Het lijkt dit keer veel realistischer dan vorige keer en dat doet me dan wel veel goed.
Met 6 weken had ik de eerste echo en toen hoorde ik dat er dubieuze hartactiviteit was. Ik was erg van slag, maar ik was zo misselijk dat ik me niet kon voorstellen dat het mis was. Bij 8 weken en 4 dagen zag ik dan ook een prachtig frummeltje met kloppend hartje, zelfs al armpjes en beentjes. Donderdag hebben we dan de gevreesde termijnecho, ben zo blij als we hem gehad hebben en het goed is. Ook een combinatietest gaan we nog doen, ook op aanraden van de gyn en vind het ook wel fijn.
Vandaag ben ik voor het eerst een beetje minder misselijk en hoop ik ook voor vriendlief weer wat vrolijker en leuker te worden. Toch is het stiekem wel heel fijn te weten dat mn lichaam zich een slag in de rondte werkt en er hopenlijk een heel mooi klein mensje gemaakt wordt.
reacties (0)