1 jaar beroerd geweest
21 februari 2011, we wisten net 2 dagen dat we zwanger waren. Feest, al voelde ik niets vreemds in mijn lijf. Maar daar kwam na 2 dagen al snel verandering in. Ik begon de 21e met rennen naar de wc om te spugen en te spugen en te spugen. 12 weken lang, 16 weken lang, 20 weken lang. Het hield niet meer op. Ik hoopte steeds dat het zou stoppen, maar het duurde tot aan de bevalling aan toe. Ik moet zeggen, het spugen gaat een soort van wennen. Vreemd, maar het is echt waar. Wat ben ik beroerd geweest zeg van dat leeg spugen, ik takelde lichamelijk helemaal af.
Na de bevalling dacht ik het eindelijk gehad te hebben, maar daarna voelde ik me nog beroerder. Bleek later dat ik door de hormonen van de borstvoeding zo beroerd, suf, futloos was en weinig concentratie had en weinig prikkels aan kon. Ik kon al niet zo veel meer hebben door de zwangerschap, was compleet uitgeteld. Na 11 weken borstvoeding waren we daar achter en ben ik zsm gestopt met borstvoeding. Gelukkig ging ik daarna snel opknappen :)! Nu is Bjorn bijna 4 maanden en het gaat gelukkig best goed met me. Ik geloof dat ik er vandaag een streep onder ga zetten en mezelf officieel beter verklaar. Niet dat ik er al helemaal ben, maar dat komt vanzelf wel.
Met Bjorn gaat het erg goed. Het is een heerlijk lief mannetje. Ik kan nu eindelijk volop van hem genieten. Wat gaat dat alweer hard zeg. Hij is alweer zo wijs en gegroeid. Leuk om te zien dat hij al echt een karaktertje heeft. Knuffelen vindt hij heerlijk (dat vind ik natuurlijk helemaal niet erg), maar hij laat wel blijken als hij iets anders wil. Gelukkig ook maar.
liefs van een gelukkige moeder
reacties (0)