Wat als..


Wat als..
Ik kon heel veel dingen bedenken wat begon met deze zin..
Maar vandaag kon ik dat niet.


De vraag waarom ik niet naar de kerk ga wordt mij elke zondag gevraagd. Drie jaar geleden heb ik mijn dochter gedoopt. Dit was heel mooi, maar ik heb nu geen behoefte eraan om naar de kerk te gaan, ik vind het heerlijk om zondag's als gezin wakker te worden en te ontbijten. Dit neemt niet weg dat ik mijn dochter niet gelovig opvoed. Ik bid voor het eten en na het eten, ik lees soms uit de kinderbijbel en mijn dochter gaat straks naar een christelijke bassischool. Maar ik voel mij niet verbonden met de kerk en ik heb ook geen zin in verplichtiging. Iets wat onbegrijpelijk is voor mijn ouders. En ik zie hun liever niet boos of verdrietig maar ik ga niet naar de kerk om hun tevreden te houden. Want je gaat naar de kerk voor jezelf.


Mijn ouders vragen elke week of ik mee ga, dat is niet erg, dat mogen ze vragen. Maar ze worden boos en snappen mijn keuze's niet. Voor hun frustrerend en ook voor mij. Ik kan ze het niet uitleggen en ik heb geen zin om elke keer een discussie te voeren over het wel of niet.


Wat als..


Vandaag is officieel mijn NOD, maar er is nog geen rode gloed gezien. Zal het wel of zal het niet? Elk steekje, krampje, gevoel wordt verwijd een menstruatie kwaaltje te zijn. Maar ik weet het niet. Vorige maand voor het eerst ongesteld geworden na 3,5 jaar. Een week daarvoor had ontzettend last van mijn borsten en dat heb ik nu dus weer niet. Kan het zijn dat ik vandaag niet mijn NOD heb? Ik snap jullie frustratie wel terwijl jullie dit lezen, want doe gewoon een test en je weet het!


Maar wat als.. het negatief is? Ik durf het niet. Ik wil de waarheid (nog niet) weten. Ik heb 1 test in mijn tas zitten en ik neem mijn tas elke dag mee, maar ik durf het niet.
Ik wacht liever deze week af met testen. Als ik morgen ongesteld wordt dan voel ik mij minder teleurgesteld dan een test. Want ik wil gewoon een test met twee streepjes! Geen negativiteit, weg ermee!


Maar wat als.. hij toch positief is? Wat zal er dan door mij heen gaan? Door ons heen gaan? Voordat ik echt bezig was met kinderen krijgen kriebelde het niet zo als het nu heeft gedaan. Herkennen jullie dat gevoel? Moeders
met kinderwagens, vrolijk, of gefrustreerd. Want, laten we eerlijk zijn.. baby's hebben een behoorlijke gebruiksaanwijzing. En die moet jij net weten als kersverse mama zijn.. 


Wat als.. je kan veel vragen beantwoorden, maar helaas niet die van je eigen lichaam..

58 x gelezen, 0

reacties (0)



  • Piefje

    Snap dat je ouders boos worden, maar ik vind ook dat ze jou keuze's moeten accepteren. Je bid voor en na het eten en ze gaat straks naar een christelijke school. Dus je bent echt nog wel met het geloof bezig :). Wat betreft je cyclus. Ik zou het nog even afwachten. Je bent vorige maand weer voor het eerst ongesteld geworden na 3,5 jaar. Misschien is je cyclus nu wat onregelmatig en duurt het wat langer voordat het opgang komt. Ik snap je ook erg goed dat je twijfelt om te testen. Ik wordt ook liever ongesteld dan dat ik een negatieve test heb. Het liefst heb ik zelfs nog een positieve test maar dat is logisch :). Ken je verder niet maar ik zag je blog voorbij komen :).