Alles word anders dit jaar

Heejj

Ik heb een paar goede voornemens gedaan voor dit jaar voor mezelf ook al is het een beetje laat omdat nu te melden maar toch
ik weet niet of alles gaat lukken van te voren wist ik al dat alles niet gaat lukken toch zit ik ergens mee
maar eerst de goede voornemens

1 ik ga me rijbewijs halen + auto kopen
2 ik ga samenwonen
3 ik ga leuk werk doen wat ik echt leuk vind voor lang tijd
4 ik ga het gesprek aan met mijn vriend zijn ouders
(5) ik hoop dat ik zwanger mag worden maar daar zit geen tijd aan vast

Goed het punt waar ik mee zit is dat ik niet echt volgens mij tegen veranderen kan
want het samenwonen vind ik toch stiekum wel eng vooral nu alles langzaam dichter bijer komt
en omdat me moeder niet meer zo gezond is en omdat ze veel op mij leun wat ik soms erg vind maar jaa dan gaat het weer in mijn hooft van het is me moeder en ik heb er maar 1 verder heeft ze toch niemand anders
want de vriend van me moeder kan niet zo veel omdat hij het nooit geleerd heeft van thuis en dus me moeder als een soort slaaf gebruikt (niet letterlijk) maar soms wel want dan moet mijn moeder alles doen en dingen regelen (ookal weet zij soms niet eens van hoe en wat dus dat mag ik dan weer uit zoeken) ik ben gewoon zo bang dat het anders word dat word het ook wel maar dan sta ik echt alleen op mijn benen zonder de gespreken die ik met me moeder kan voeren om even je ei kwijt te raken..

Want ik heb best een hele goede band tussen me moeder en mij ondanks dat het nu wel minder word omdat we weinig tijd hebben voor elkaar want we deden altijd samen moeder en dochter dagje weg maakte nooit uit waar heen als we maar samen waren ging altijd heel goed maar nu is het anders misschien komt het omdat ik ouder word of ik weet het niet maar weet je ik weet niet of jullie dat ook hebben maar ik kan niet alles met me vriend bespreken zoals ik het met me moeder kan want dan krijg ik een vragende blik van huh?
en bij mij is het dan wel gedaan maar die band is wel anders omdat je dan vriend en vriendin ben ipv moeder dochter of vriendinnen onder elkaar en ach mannen zullen vrouwen toch nooit begrijpen

Ik zou een beetje uit leggen waar ik een beetje bang voor ben mijn moeder heeft vanaf 2007 al 4 hartinvallen of infarten gehad en mijn oma is daar aan gestorven en een goede vriend heeft gezegt ze haalt het einde van dit jaar niet meer ook al weet ik dat ik me daar niet zoveel zorgen om moe maken maar diep van binnen heeft het wel wat los gemaakt want ik weet al vanaf heel jong dat me moeder haar lichaam op is (btw erg leuk om horen als je jong bent maar ik was al heel snel volwassen)

Om alles even te vergeten waar ik het net over had ik kan niet alleen zijn ben altijd onder de mensen geweest en als ik bij me vriend woon ben ik vaker alleen en hoe lossen jullie dat op? hebben jullie daar ook last van gehad of nog steeds zo jaa of nee laat het me weten AUB want misschien kan ik van jullie tips of ervaring mij helpen want ik vraag me af ben ik klaar om samen te gaan wonen want ik wil dolgraag

Heel veel Liefs

111 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • nastasja-en-amy

    heey schoonzussie

    je heb erg goede voornemers en ga er ook voor,

    het is altijd eng als je in het begin gaat samen wonen, ( ken het gevoel) maar zoals a.nnick ook al zeg ga veel weg dat helpt en ga het dan afbouen en ik ken het gevoel van hart-infarten mijn moeder heeft er 2 in 1 jaar gehad en nu zit ik telkens elk jaar met spanning van gebeurt het weer enzo.,,, maar maak je dromen waar en hopelijk kom je kinderwens snel uit echt waar ik blijf voor je hopen meid echt waar want er is niks mooiers dan het gezicht van je moeder zien en dan beseft dat ze oma is of wordt dat is een mooi gezicht, je blijft tog altijd in contact met je moeder ookal ben je er niet maar je kan altijd langs gaan en bijpraten. dit is wat ik je mee kan geven meid ik ben er zit weekend weer en als je wilt kunnen we er over praten als je er behoefte er aan heb tenminste

    xxxx-jes je schoonzussie

  • a.nnick

    Wat een goede voornemens. Maar ook.allemaal spannend ja. Samenwonen is.spannend. En dat alleen zijn. Had ik ook in begin maar ga gewoon veel weg... Hihi....

  • Hope91

    Heee meis!

    Ik was het ook altijd gewend om altijd iemand om me heen te hebben.
    Wij waren altijd met z'n 6en thuis, mijn ouders, een oudere broer, een jonger broertje en mijn jongere zusje.
    Er was dus altijd wel iemand thuis.
    Vond het altijd reuze gezellig miste dat heel erg, kon er niet aan wennen.
    Maar bij mij was het zo dat er vaak ook elke dag alleen maar ruzie was.
    Dus het was beter zo, nu als ik ze dan 1 x de week of 1 x in de 2 weken zie is het super gezellig!

    Ik ben het ook wel met ninnoc82 eens, mocht je moeder nu wel plots minder worden dan heeft ze helemaal het gevoel dat ze jou alleen laat.
    Maar woon je samen met je vriend dan weet ze dat je altijd iemand om je heen hebt.
    Denk dat ik dat als moeder ook graag had willen mee maken en ook het gevoel dat ze jou niet alleen achter zou laten!

    Liefs, Xx