Wandelwagen testen
Wat geweldig is dat zeg. Elke leek zou zo’n kinderwagen in- en uitelkaar kunnen halen, theoretisch dan…
Een extra cursus techniek en bouwkunde zou niet verkeerd zijn naast de zwangerschapscursus en voorlichtingsavonden. Maar goed, wij heel dapper in de winkel eerst zelf proberen om de wagen tot een minimaal pakketje te vouwen. Het eerste onderdeel ging goed; de bak verwijderen was in een mum gedaan. Tot zover onze grote verwachting van dat doen wij wel even. Waar dienen in godsnaam al die schuifjes, klepjes en haken voor???
Na flink wat gesjor, zweetdruppeltjes en gepruttel heeft mijn vriend (de technischonderlegde zeggen ze..) het voor elkaar gekregen de wagen in elkaar te klappen.
Nu is het mijn beurt. Ik heb immers gezien hoe het moet nu, dus dat doe ik wel even na… Niet dus!
Met precies dezelfde handelingen die mijn vriend op de wagen uitvoerde, probeer ik hem met alle macht in elkaar te klappen. Niets gebeurt er behalve dat ik de slappe lach krijg en een natte rug van het gehannes. Vriendlief het nogmaals voordoen, en ja het werkt toch echt wel. Mijn beurt weer, en weer niets. Dan nog een keer samen, en ja hoor die wagen vouwt zo in elkaar. Ik nog een keer proberen en weer niets. Hoogst geirriteerd doe ik met alle macht een laatste poging. En ja hoor!!! Gewoon brute kracht werkt het beste!!! Opgelucht kan ik ademhalen dat het mij ook is gelukt. En dan op naar het volgende opstakel. Hoe zet je hem dan weer helemaal in elkaar? Gelukkig was dat iets makkelijker, maar wel even puzzelen als je de zitmodule bijvoorbeeld erop wil zetten.
Uiteraard moet de wagen ook lekker wandelen. Geloof dat we de hele middag die we in de winkel spendeerden de wagen bij ons hadden. Even lekker door de hele winkel wandelen, over het testpaadje met keien/straattegels/hout en nepgras en over de stoeprand weer terug. Leuk dat ze een spiegel aan het einde van het testpaadje hebben gehangen, kan je gelijk zien of de wagen een beetje goed staat alsof het een kledingstuk is..!
Maar goed, blijkbaar waren we de wagen zo ontzettend lang aan het testen dat de meneer van de winkel dacht dat we met de wagen ervandoor waren gegaan. We hoorden ineens een stem zeggen: “Oh ze zijn hier met de wagen…!”
Omdat mijn zus ook nog haar hele pakketje wandelwagen met toebehoren op haar zolder heeft staan en we niet iets overhaast willen kopen, hebben we deze ook uitvoerig getest. Voor mijn zus was het alweer een tijdje geleden dat ze de wagen in- en uitelkaar heeft gezet, dus was het voor haar ook even puzzelen hoe haar wagen inklapte. Gelukkig paste hij net in onze corsa (ook een belangrijk punt natuurlijk) maar ook mede doordat het voorwiel los was gelaten. Thuis gekomen in de gang gezet om te zien of deze niet al te veel uitsteekt in onze smalle gang. Het viel ons mee en we konden er nog langs lopen. Dat zat wel goed.
De volgende dag op een mooie zondagmiddag met de buggy naar buiten gegaan om een testrondje met deze wagen te maken. Helaas was ons buurjongetje van 1 niet thuis, dus besloten we om zonder kind de wagen te gaan testen. Wij met een kindloze wagen een blokje omgelopen met de grootste lachstuip. Een groter rondje durfden we toch niet aan; voor ons gevoel liepen we echt voor Jan Joker! Maar de wagen hebben we wel goed kunnen testen!!!
Uiteindelijk toch maar voor de “nieuwe” gekozen. Deze was toch voor ons net iets praktischer en kleiner voor in de hal. Plus een bijkomend voordeel is dat de schoonouders deze willen sponsoren!!!
En dan nu het laatste en misschien ook nog wel het grootste obstakel: samen uit de kleur komen…
reacties (0)