39,6 weken: Missie volbracht! Welkom WIP

39,5wkn zwanger; ik heb weer een afspraak in het ZH. Nu bij de VK. En ik ben er klaar mee! 2x had de gynaecoloog gezegd dat ik de volgende afspraak niet zou halen. Daarnaast begon ik een beetje het vertrouwen te verliezen. Van dagelijks intensieve controles naar helemaal niks meer behalve de standaard wekelijkse gesprekjes van max. 10 min. Mijn virusje en de voorweeën die maar bleven. Na 2 miskramen tussen de eerste en de tweede ging ik WIP niet verliezen en had dan ook een hele lijst met vragen die beantwoord moesten worden voordat ik weer naar huis ging. Na de overdracht van de VK naar de GYN hadden wij geen intake gehad en de vorige bevalling incl. kunstverlossing was niet besproken/ pijnbestrijding niet / langdurigheid vd bevalling niet en de conditie van de baby tijdens de bevalling ook niet. (Deze zou nl zorgelijk zijn geweest). Natuurlijk mijn minst favoriete VK trof ik die dag. MAAR; ze luisterde! We hebben een uur binnen gezeten en liepen naar buiten met een afspraak om te worden ingeleid de volgende dag.

39.6wkn. De ingeleide bevalling van de eerste was ons referentiekader dus wij verwachtten met de 3 a 4 cm ontsluiting en half staande baarmoedermond dat het een lange dag/nacht zou worden. Na te zijn geinstalleerd en een CTG gegehad te hebben werden om 8.00u mijn vliezen gebroken. Daarna een uurtje aangekeken of de weeën zelf op gang kwamen. Dit gebeurde niet en daarom werd om 09.00u het infuus aangesloten. Langzaam aan kreeg ik menstruatiekrampen die over gingen in weeën die vrij kort duurde. Toen ik om 12u getoucheerd werd verwachtte ik er dan ook weinig van. Conclusie was; 5cm en de baarmoedermond was helemaal verstreken. Ik vond het weinig vooruitgang, maar de VK was tevreden en zij zou later die middag terug te komen. Na dit onderzoekje werden de weeën toch wel echt heel pijnlijk en moest ik me er echt op concentreren en weg puffen. Ik had mijzelf heilig voorgenomen dat ik geen herhaling van de vorige keer wilde en vroeg om een ruggeprik. Om 13u kwam de annestesist. Omdat ik pas een uurtje geleden getoucheerd was ging hij hem zetten zonder nog een keer te laten touceren door de VK. De spullen werden klaargezet en ik ging op de rand van het bed zitten. Toen werd het allemaal erg hectisch en heftig. De ruggeprik ging er moeizaam in. Ik kreeg om de 2min weeën waar ik me geen houding mee wist te geven en dus stilzitten lastig werd. Ik raakte in paniek en daardoor ging mijn man bijna onderuit. Hij trok wit weg en is op de grond gelegd en met een waslap in zijn gezicht. (ik heb hem nog uitgelachen en sukkel genoemd; de verpleging vond hem zielig en zo zat ik alleen op het bed en waren en 2 mensen met mijn MAN bezig ipv mij...) Ik werd weer op mijn zij gelegd en voordat de pomp voor de ruggeprik kon worden aangesloten werd ik overvallen door een oerdrang....Ik voelde hem komen...Mijn lichaam drukte hem eruit...nog voordat de VK in de kamer was zag de verpleegkundige de haartjes al. Ik wist niet wat me overkwam en moest echt tot de orde geroepen worden. Ik was tot dat moment nl ingesteld op de late avond. Maar na 4x persen was WIP er al. 13.39u - 3136gr - 50 cm.
Apgarscore net als zijn broer 9-10-10. Niks aan de kleine kant...het enige wat iets anders was is een erg korte navelstreng. Ze konden hem pas echt op mijn borst leggen toen die geknipt was.
Doordat dit allemaal zoooo snel gingws ben ik wel aardig ingescheurd. Toen ik vroeg hoeveel hechtingen was het antwoord: ik heb ze maar niet geteld. Ze komen er vanzelf wel uit.. Om 17u diezelfde dag waren we alweer thuis! Ik vind het nog steeds moeillijk te bevatten hoe snel het is gegaan...

Nu is hij 7dgn oud en moeder en zoon doen het goed. ik heb weinig pijn aan de onderkant en Nolan! is de misselijkheid van de snelle bevalling voorbij. Drinkt goed, slaapt goed en groeit goed. Hier is sprake van een echte blauwe wolk!