Inmiddels is het al weer 17 dagen geleden dat Ruby is geboren. Nog steeds ligt ze in het ziekenhuis, in een couveuse. Dat glazen kutbakje. Hoewel het goed gaat met Ruby, begin ik het erg zat te raken. En niet eens omdat het me zwaar valt, want dat valt me reuze mee. 's Ochtends om acht uur arriveer ik in het ziekenhuis om rond 11:30 naar huis te gaan. 's Middags doe ik wat huishoudelijk we ...   

Op zondagavond 21 april werd ik om 20:30 uur aangesloten aan de CTG-scan in het ziekenhuis. Deze kreeg ik dus dagelijks twee keer, om te zien of de baby het nog goed had in mijn buik. De afgelopen weken waren de scans iedere keer goed, dus eigenlijk verwachtte ik ook niet heel veel bijzonders van deze scan. Ik was 1 tegen 100 aan het kijken en de vrouw die speelde had net veel geld gewonnen. Ik d ...   

Zo, alweer drie dagen na Ruby's geboorte erop zitten. Het gaat allemaal nog erg goed. Ruby ademt nog steeds helemaal zelf en ze hoeft zelfs (nog) niet onder te lamp tegen geel zien (dit kan nog wel komen, maar goed, ik vind dit al reuzeknap!). Ik ben nog in het ziekenhuis (gelukkig) en herstel goed. Vandaag alweer meer kunnen staan en stukjes lopen, dus het gaat lekker. Ben nu, na een lange dag, w ...   

Ja, zoals de titel eigenlijk al zegt: het is gebeurd! Ik ben bevallen!Gisteravond zoals iedere ochtend en avond in het ziekenhuis aan de CTG-scan, om de hartactiviteit van de baby in de gaten te houden. Deze moet variabel zijn, met op en neer dansende lijntjes van de hartslag zeg maar. Een vlakker streepje mag wel, maar slechts tijdelijk, omdat ze dan bijvoorbeeld even kunnen slapen. Bij de laatst ...   

Ja! Dat heb ik nu 'officieel'. Volgens de dokter niet meer dan logisch na alle voorgaande ellende. Wederom is waarschijnlijk de placenta de grote boosdoener van alle ellende. Dus, het houdt in dat mijn urine vaker wordt nagekeken en ik regelmatig bloed moet afstaan voor controles. En verder... Tsja, in het ziekenhuis lig ik toch al, dus er verandert bijzonder weinig.Baby'tje zit nog lekker in mijn ...   

Maar weer eens een berichtje vanuit het ziekenhuis. Vandaag een week geleden weer opgenomen, de tijd vliegt toch voorbij (gelukkig maar, anders zou ik me hier dus dood zitten te vervelen!). De magische 32 weken zijn we gepasseerd, dus ook de opluchting is overal een stuk groter. Om heel eerlijk te zijn heb ik niet eens meer het gevoel dat het nog 'mis' kan gaan. Stom he? Eigenlijk zijn er best ser ...   

Maar weer een update vanuit het ziekenhuis. De laatste keer schreef ik op maandag, sindsdien is er al weer een hoop gebeurd. Dinsdag heb ik een uitgebreide echo, met luxe apparaat blijkbaar, gekregen om te zien hoe de druk in de navelstreng was. Verwarring alom aan onze kant, want vooraf kwam de dokter nog bij ons binnen dat die van zondagavond er eigenlijk wel goed uit zag (HUH?! Ik dacht dat ik ...   

Zo schrijf ik een paar weken geleden een blog met als titel 'Saai', zo is mijn zwangerschap ineens een hot item waar ik de hele dag mee geconfronteerd word... Ik lig dus sinds gisteren wéér in het ziekenhuis. Dit keer is mijn bloeddruk prima, godzijdank: de medicijnen werken fantastisch. Maar nu gaat het weer om mn kleine baby'tje... De hele zaterdag had ik niet veel beweging gevoeld bij de baby ...   

Woensdag moest ik weer op controle in het ziekenhuis, om te zien of mijn bloeddruk laag was gebleven en de medicijnen dus hun werk deden. Ik was samen met een vriendin heen gegaan, die ook zwanger is en toevallig rond dezelfde tijd een afspraak had met een andere gynaecoloog. Ik had braaf mijn tasje mee, voor de zekerheid: zoals de arts vorige week had aangeraden (mocht ik dan weer worden opgenom ...   

Jaaa, gister laat in de middag kwam de arts eindelijk langs en die vond dat ik wel lekker naar huis mocht gaan! Dus heb ik Jochem gebeld, mijn spullen ingepakt, een broek aangetrokken (dat was vreemd, haha) en zijn we naar huis gegaan. Hoewel ik heel blij was om naar huis te gaan, kreeg ik een beetje de 'slappe huil'. Dat klinkt dom, nou, dat was het ook. We reden nog even langs de Albert Heijn om ...