Maandagochtend. Dat was toen ik nog werkte altijd de pittigste ochtend in de week. Sinds ik met verlof ben is het de fijnste ochtend. Na een druk weekend met mijn zes jarige stiefdochter en bijna drie maanden oude baby, allemaal visite, een lieve man die voor het eerst sinds lang weer is wezen stappen en een enorme kater heeft opgelopen, kan ik op maandagochtend heerlijk bij tanken. Nadat man en kind naar het werk en naar school zijn, begint het genieten. Milena heeft een geweldig ritme. Al sinds de twaalfde dag slaapt ze 's nachts door en dan ruim tien uur achter elkaar. En als ze 's morgens wakker wordt, verschoon en voed ik haar en slaapt ze wederom drie a vier uur achter elkaar. En heb ik dus de tijd voor mezelf.
Kan ik alle klusjes doen die moeten gebeuren en daara lekker een bak koffie, uitgebreid douchen of nog even liggen. En 's middags lekker met mijn grietje tutten. Wat een heerlijk leventje zo.
Ik moet toegeven dat ik er helemaal geen zin in heb om zo weer te moeten gaan werken. Vooral omdat Milena dan naar de kinderopvang moet. Ik heb er geen moeite mee dat ze naar de opvang gaat, maar wel dat ze dan niet meer bij mij is. We zijn zoveel samen dat ik er slecht tegen kan als ze niet bij me is. Ze heeft twee weken geleden voor het eerst gelogeerd bij haar opa en oma. Met de ultieme zelfbeheersing heb ik het beperkt tot twee telefoontjes, maar het was wel raar. Ik ben leuk met mijn man uit eten gegaan naar ons favoriete tentje, maar ik zat met mijn gedachte bij de kleine. Zal leuk zijn geweest voor hem... Aanstaande vrijdag gaat ze weer logeren, ben erg benieuwd of ik dan wat meer aandacht aan hem kan besteden.
Maar goed, even een blogje om mijn tevreden gevoel te kunnen delen. Ik ga weer genieten van eerst mijn rust en vervolgens mijn dochter!!!
Liefs!
reacties (0)