Vandaag een uitvaart. Een goede collega van mij is dit weekend overleden. Een geweldig warme persoonlijkheid, sterke vrouw, die met 38 jaren jong is overleden aan kanker. Ik was behoorlijk geschokt toen ik maandag hoorde dat ze was overleden. Ik ken haar sinds ik 17 jaar was en ben haar de laatste paar jaar uit het oog verloren, allebei een andere werkplek, het leven kwam er tussen zogezegd. En dan zie je een berichtje langskomen met haar naam, helemaal vrolijk denk je, oh leuk wat van haar te horen en dan lees je dat ze is overleden. De laatste paar maanden in een hospice doorgebracht, overleden door tumoren in de hersenen.
Ze laat een zoontje achter van acht jaar. Vader heeft de benen genomen toen er zes jaar geleden borstkanker werd vastgesteld bij haar. Ze heeft toen twee jaar gevochten en was schoon verklaard na een amputatie en chemo. Maar blijkbaar is het toch teruggekomen. Altijd moeilijk om zoiets te begrijpen. En wat een spijt heb ik dat ik altijd dacht, ik bel haar wel als ik wat tijd heb....
Geen leuke week zover.
reacties (0)