Ben ik weer eens

Hallo Lieve meiden,
Hier ben ik weer eens! Na een lange tijd stilte van mijn kant. Heb af een toe nog even mijn berichten gelezen, maar ook nog weinig gereageerd.
Ik zit in een lastige periode van mijn leven, al wil ik zelf niet graag zo negatief praten. Mijn man en ik hebben 2 maanden geleden besloten om uit elkaar te gaan.Over een paar weken is de scheiding rond, maar zolang het huis nog niet verkocht is zullen we nog in hetzelfde huis blijven wonen. gelukkig kan dan ook, want we hebben geen ruzie. In dat opzichte is Vera ook niet de dupe. Maar ze heeft wel wat door en vraagt op het moment veel negatieve aandacht. Alles bij elkaar is best pittig.
Over de reden van de scheiding zou ik een compleet boek kunnen schrijven. Kort komt het er op neer dat door de hevige stemmingswisselingen en depressies (als zolang ons huwelijk duurt, 5,5 jaar) van mijn man we erg uit elkaar zijn gegroeid. Het was een hele moeilijke beslissing, maar ik denk dat we er goed aan doen. Mijn man had wat langer tijd nodig om dat in te zien, maar is nu ook zo ver dat hij er het beste van gaat maken. Hij ziet het ook als een kans om opnieuw te beginnen en dat doet hem wel goed.
Vera zal in de toekomst, als we een andere plek hebben gevonden haar vader nog veel zien. Ik wil ook echt dat ze weet dat haar vader net zo belangrijk is dan haar moeder.
Ik denk dat ik ook wel weer gelukkig ga worden. Ik ben nog maar 29! Sneller dan verwacht heb ik ook alweer een hele leuke man gevonden.Echter is het nog zo pril dat we nog lang niet kunnen spreken van 'een relatie'. Daar ben je wat voorzichtiger mee als je allebei kleine kinderen hebt. En ik ben ook nog niet officieel gescheiden natuurlijk. Het is een emotionele achtbaan op dit moment. Ik hoop dat we het huis snel kwijt zijn, zodat we verder kunnen en ons leven. We zijn allemaal toe aan wat stabiliteit. Dat is nu even ver te zoeken. Maar het komt goed. Ik ben positief en geloof in een mooie toekomst met Vera en wie weet een leuke man. Dat laatste vind ik minder belangrijk. Het komt zoals het komt.

Liefs Esther en Vera