De weg naar het moederschap

Ik was een meisje van 10 jaar toen ik groeiremmers kreeg. Toen waren de gevolgen nog niet bekend maar een jaar of 8 geleden werd bekend dat ik waarschijnlijk verminderd vruchtbaar was als gevolg van de groeiremmers. Ja ik had voldoende eicellen, maar de kwaliteit ervan kon wel eens slecht zijn en ook was het zo dat ik vervroegd in de overgang kon komen. Niet echt iets wat je wilt horen.

Bijna 4 jaar geleden kwam ik mijn partner tegen en ja we hadden onze kinderwens besproken, maar ook besproken dat het nog wel een paar jaar zou gaan duren voor we wilden beginnen. Groot was de verbazing toen ik onverwachts zwanger bleek te zijn van onze dochter. Zij is inmiddels ruim 2,5 jaar. Toen onze dochter een jaar was heb ik de wens besproken voor een tweede. Het hoefde van mij niet gelijk, maar de wens was er wel. In mei ben ik gestopt met de pil, maar gebruikte we nog wel andere anticonceptie. De eerste ronde dat we ervoor gingen bleek ik gelijk zwanger te zijn. Nu ben ik inmiddels 27 weken zwanger en wat ben ik dankbaar dat ik voor de tweede keer spontaan zwanger ben geworden. Nu ik dit schrijf, is de baby druk aan het schoppen in mijn buik. Ze groeit heel mooi en weegt nu 1095 gram (afgelopen woensdag de groeiecho gehad). De zwangerschap verloopt eigenlijk wel goed. Natuurlijk het wordt wat zwaarder maar we mogen nog niet klagen. Over 10 weken mag ons wondertje al geboren worden en ben ik mama van twee dochters. Ik zal mijn buik zeker gaan missen en probeer elke dag stil te staan bij de zwangerschap.