Onverwachts naar het ziekenhuis

Gisterochtend werd ik wakker en kon ik mijn vingers niet meer buigen van het vocht. Ze leken wel verkrampt. Ook voelt mijn buik beurs, maar goed, dat lag volgens mij aan de grote van mijn buik. Morgen heb ik een controle bij de gynaecoloog staan, dus ik belde het ziekenhuis of die misschien verplaatst kon worden. Zo had ik dan gisteren kunnen gaan. Dit kon helaas niet maar ze wilde toch wel graag mijn klachten weten. Nadat ik dat verteld had heeft ze mij doorverbonden met de verloskundige in het ziekenhuis en die wilde mij toch graag zien. Ik snel opvang geregeld voor onze dochter en mijn man gebeld. Afgesproken dat ik hem op de hoogte zou houden, want ik verwachtte zelf niet dat ik moest blijven. Mijn man is de allerliefste want hij wilde gelijk komen, maar dat hoefde van mij niet. Zodoende was ik relatief snel in het ziekenhuis en hebben ze naar mijn urine gekeken, daar zaten gelukkig geen eiwitten in. Ook is mijn bloeddruk nog heel netjes, namelijk 105/75. Het vocht hoort erbij. Hun hebben ook gezien dat het er zit, maar zolang mijn bloeddruk en urine goed zijn is er niks aan de hand. Vervolgens moest er nog een hartfilmpje gemaakt worden van de baby en haar hartslag zit netjes tussen de 120 en 170. Die van mij zit tussen de 90 en 120, maar goed dat is bekend. Ze vonden het wel verstandig dat ik had gebeld, ook ivm mijn eigen hartafwijking. Al met al was ik 2 uur later weer thuis.

Morgen heb ik dan weer een controle bij de gynaecoloog, dan zal er weer een echo gemaakt worden. Ik zie nu dat ik nog 5 dagen moet tot de uitgerekende datum. Ik weet totaal niet of ik wel of niet overtijd ga. Het rommelt totaal niet. Ik heb geen harde buiken, laat staan iets van weeën.