Opgelucht adem halen

Vorige week werd onze oudste dochter met spoed geopereerd. Woensagavond ben ik met haar naar de huisartsenpost geweest. We mochten meteen door naar de eerste hulp in het ziekenhuis. Ik heb mijn vriend opgehaald en schoonmoeder heeft op onze jongste dochter gepast. Kwart over 9 waren we in het ziekenhuis. Daar is ze gezien door de eerste hulp arts, daarna kwam de kinderarts en die gingen overleggen met het UMCG. We mochten om half 11 naar huis. maar moesten de volgende ochtend de kinderarts bellen. Dit hebben we gedaan en aan de hand van ons verhaal gaf ze aan dat we weer moesten komen en dat ze geopereerd ging worden. Dit had de kinderarts de avond ervoor ook verteld, dus we hadden haar al nuchter gehouden. Om 12 uur waren we in het ziekenhuis en werd alles besproken. Normaal gesproken is er een gesprek met de anesthesist en met een pedagogisch medewerker. Voor de anesthesist was geen tijd, maar gelukkig wel voor de pedagogisch medewerker. Mijn dochter vond het tien keer niks. Om half vier mocht ze eindelijk naar beneden. Het was de vraag of ik mee mocht naar de operatiekamer, omdat ze een spoedgeval was. De afdeling en wij hebben gepleit dat ik mee mocht. Gelukkig mocht dit. Ze werd op mijn schoot in slaap gebracht en daarna werd ze op het bed gelegd. We zouden gebeld worden als ze klaar waren. Om half 5 waren ze klaar. Ik hoorde haar al huilen. De chirurg gaf gelijk aan wat hij had gezien en dat we van de kinderarts de rest zouden horen. De kinderats heeft later met ons gesproken en aangegeven dat we een week later een controle zouden hebben en dat ook uitslagen zouden krijgen. Ik kan je vertellen dat is een zware week geweest. De kans was aanwezig dat het ontzettend slecht nieuws zou zijn.  De gedachte dat ik mijn kind zou kunnen verliezen is verschrikkelijk. Ik was zo bang en hoe dichter de afspraak kwam hoe bezorgder ik werd. De artsen hadden ons voorbereid dat het waarschijnlijk goed zou zijn, maar dat moesten ze zeker weten. Vandaag was dan de afspraak en het meest gunstigste is gebeurd. Ze is helemaal gezond verklaard. Er is geen verder onderzoek nodig. Ze heeft hel veel pech gehad. Het is niet te voorkomen geweest. Mochten we in de toekomst weer hetzelfde zien, dan zullen ze verder onderzoek doen.

Ik ben ontzettend dankbaar dat mijn beide kinderen gezond zijn. Dat ik ze mag zien opgroeien.