Mijn verhaal

Mijn zoon van 7 heeft daar ook last van, niet zozeer sat hij zover denkt qua eten. Maar wel met als hij ziek word etc.

Pas vroeg hij mij mama wat gebeurd er als je aan een batterij likt, waarop ik zei dan kan je dood gaan, verder noet over na gedacht, was meer de intensie dat hij dan begreep dat hij zoiets nooit moet doen. Dus 10 mon later zei hij mama ik wil naar bed, jet was nog best vroeg dus vond het al vreemd.

Ik hem op bed leggen, begint hij toch keihard te huilen, ik schrok en vroeg way is er schat, ik ga dood mama, ik heb vandaag op school aan een batterij gelikt..... towb viel alles op ze plek bij mij, heb hem meteen gerust gesteld, dat hij niet dood zou gaan, maar dat hii dat nooit meer mG doen etc en uitgelegd waarom ik dat zei nogmaals, en de gevolge als je zoiers in slikt. Hij snapte het en toen was het goed. Maar hii was exhr zwaar in paniek, zo sneu. En zo ziin er nog wel een aantal dingen, ik kan hem gelukkog nog wel gerust stellen, maar hii blijft altijd bang voor de dood.

Ik heb precies hetzelfde (gehad). Ook angststoornissen, bang dat ik iets zou krijgen en dood zou gaan en daardoor Mn kinderen niet zou zien opgroeien. (Mn moeder is 6 jaar geleden onverwacht overleden en dit is de oorzaak geweest). Doodeng. Ik ben ook bij een ggz-ondersteuner van de huisarts terecht gekomen maar al na een aantal keer had ik het gevoel dat zij mij niet verder kon helpen. Het bleef te oppervlakkig vond ik, haalde er geen voldoening uit. Toen aangemeld bij HSK (daar kun je snel terecht en heb je geen wachtlijst van maanden), en hier had ik een hele fijne psycholoog. De verwachting was dat ik 15 ben nodig zou hebben maar na 9 hebben we niet afgerond. Het heeft me zoveel geholpen. Dus ik raad het je echt aan!

Nog steeds heb ik wel eens angst hoor, als ik rare dingen voel in Mn lichaam oid, maar stukken minder. Ik durf weer gewoon langs een kanaal te rijden en andere dingen die ik heel lang niet heb gedurfd.

Heel veel succes en sterkte!

Slik hiervoor lage dosis citolapram 10mg, net voldoende om het piekeren te stoppen en geen doemdenker meer te zijn. Vond het echt een verademing. Sterkte voor jou!

Oh wat herken ik angst en daarbij piekeren goed, ik heb dat met reizen en het verlies of loslaten van controle.

Goed dat je hulp hebt gezocht. Als je dit altijd al gehad hebt kan je ook een SSRI (medicatie) overwegen, hoor heel positieve verhalen.

Stoer van je, om het van je af te schrijven 💪🏻

Ik hoop dat je een weg vindt om er mee om te kunnen gaan zodat het je niet te veel beheerst. Ik ken het van dichtbij en zie hoeveel strijdt kost om er mee om te gaan. Mijn jongste broer heeft ook een angststoornis. Het is 1 stap voorwaarts en dan weer eens een terugval....

Bij mijn man sluimert hypochondrie, af en toe komt dit weer naar boven. Als partner vind ik dit niet altijd gemakkelijk. Ik wens jou ( in 1e instantie)en je partner sterkte 😘🍀

Misschien kan een echte psycholoog je beter helpen

Herkenbaar hoor! Ik werd van de een op andere dag ziek. Ik werd gebeld dat ik direct naar de SEH moest komen. Uiteindelijk bleek het gelukkig om een goedaardige tumor te gaan en is het allemaal met een sisser afgelopen. Sinds die tijd heb ik ook een angst- en paniekstoornis met angst voor de dood. Ik kon blijkbaar mijn eigen lichaam niet vertrouwen. Gelukkig gaat het nu heel goed, maar dat heeft flink wat tijd gekost. Ik heb wel echt bij psycholoog en psychiater gelopen. Zou een psycholoog ook niet iets voor jou zijn?

Angststoornissen gaan in pieken en dalen . Dat het soms minder gaat is normaal. (Maar heel irritant ik weet er alles van)

Ik vind het ontzettend sterk van je dat je hier een blog over schrijft. Veel sterkte!

Bedankt om jouw verhaal te delen. Als je nood heb, schrijf er dan maar gerust op los.

Gr Melissa

❤️ dit is dan misschien nog een extra nare periode voor je, sterkte met alles 🥰