Week 24

Zo, ik dacht het wordt weer eens tijd voor een nieuwe blog. Ondanks alles wat niet goed gaat voel ik me best blij want het lijkt zowaar of de zomer dan toch eindelijk gaat beginnen (al durf ik het bijna niet te zeggen).

Helaas zit ik nog steeds thuis in de ziektewet met mijn rug na het auto ongeluk van half mei. Loop hier wel 2 keer per week voor bij de fysio om het weer wat beter te maken. Ik kan best veel dingen maar wel erg gedoseerd en dat is best lastig als je alles gewoon goed wilt doen. Heb het nu inmiddels geaccepteerd dat het werken even niet gaat, nu nog een beetje liever voor mezelf zijn. Heb inmiddels wel een andere bolide, nu gelijk maar eentje waar ook onze easy walker duo makkelijk in kan. 

Inmiddels jarig geweest en het viel allemaal mee, 30 worden doet geen pijn hoor. Ik heb voor mijn verjaardag geld gevraagd voor een 3d/ 4d echo en inmiddels een afspraak gemaakt voor dinsdag 18 juni. Zowel ik als mijn vriend hebben er al veel zin in, op wie zouden ze lijken?

Vorige week voor het derde deel van de 20 weken echo geweest in het UMCG. Daar hebben ze nog een keer de hartjes goed bekeken omdat ze daar de vorige keer niet helemaal aan toe was gekomen. Het is echt heel lastig om bij een tweeling alles goed te bekijken, vooral omdat die van mij nooit stil willen liggen en net weer draaien als ze eigenlijk net goed liggen. Ik had mijn zusje meegevraagd en die vond het ook heel mooi om te zien. Beide boys zijn flink gegroeid namelijk 622 en 623 gram. Ik loop qua gewicht dus wel een weekje voor op schema, maar ben blij dat ze het zo goed doen. Vond het wel even weer lastig om de afwijkende voetjes van het bovenste kindje te zien. Het lastigste vind ik dat je niet weet hoe ernstig het is totdat hij is geboren en je tegen dingen aan loopt als, oh voor die ene hoef ik geen broekjes te kopen en sokjes waarschijnlijk ook niet. Hoe zou het zijn, is het goed te behandelen en zou hij daar veel pijn van hebben. Maar goed ik weet dat me er druk over maken me geen antwoorden gaat brengen, dus probeer ik dat ook maar niet te doen. 

Inmiddels is de babykamer helemaal geschilderd en wordt hij steeds meer gevuld met meubeltjes en kleertjes. Ben het overzicht al bijna kwijt. Gelukkig heb ik mijn moeder die zelf 5 kinderen waaronder een tweeling op de wereld heeft gezet dus daar komen we denk ik wel uit. Ik heb heel veel kleertjes die van mijn broertje en neefje maar zelf van mij zijn geweest. Zo schattig, ik heb daar totaal geen moeite mee het is al duur genoeg allemaal.

Heb me net aangemeld voor een 6 delige zwangerschapscursus via het Groene Kruis. Deze begint donderdag al. Wordt ook nog eens vergoed door de verzekering dus das helemaal mooi. Vanaf les 3 mag mijn vriend ook mee en hij zei meteen ja hoor! Dat vind ik echt tof. Ik merk dat hij ook steeds meer geinteresseerd raakt in alles en niet meer meteen zegt, ach eh dat komt later wel. Hij heeft gewoon een tijdje nodig gehad om het een plek te geven dat we gewoon 2 kinderen krijgen. Logisch toch, er zijn ook echt wel momenten dat ik denk HELP. Het is gewoon goed om daar over te praten, want we zullen het echt samen moeten doen.