Ik vraag me af, ben ik nou zo'n emotineel wrak of hoe zit dat? Ik moet morgen weer aan het werk, de eerste dag weer. En ik heb het er zo ontzettend moeilijk mee. Heb net een flink potje zitten janken. Voel me bijna ontroostbaar, ik wil echt niet!! Ik wil mijn meisje niet achterlaten, ik wil bij haar zijn. Ik, haar moeder, hoor bij haar te zijn. Ze is nog zo klein...Wat als ik dingen ga missen van haar in de dagen dat ik niet bij haar ben? Oooh meiden, overdrijf ik nou heel erg of hoort dit er ook gewoon bij en moet ik hier doorheen?
En nog maar eens *slik*
reacties (0)