20 weken echo 1 juni 2011

Het is me wat... krijg je zomaar commentaar van manlief waar het verslagje is van de 20 weken echo... wist ik veel dat hij ook mee aan het lezen was! Sneak ben je! Haha!

Goed, 20 weken echo dus. We waren wel wat nerveus, want we zouden deze op pre-natale krijgen aangezien manlief een aangeboren hartafwijking heeft. Geen reden om aan te nemen dat onze kindjes dit ook hebben, maar wel reden om extra goed te kijken.

We mochten als eerste van die dag en dat scheelt zeg, meteen aan de beurt! Al zaten we er vast al wel een te vroeg, want ik wil echt niet te laat komen met als gevolg dat we meestal een uur moeten wachten (minstens). Nu niet dus! Meteen het bedje op en kijken maar. Wat groeien die pinda´s toch snel. Het lijkt in de verste verte niet meer op een pinda. Natuurlijk weer net zo eigenwijs als altijd, lag er precies niet goed voor, waardoor er tussen de ribbetjes door gekeken moest worden. Daarnaast heb ik nog steeds een mooi laagje over mijn buik heen, wat het zicht ook belemmert. Toch was alles redelijk te zien en blijkt alles goed te zijn. Geen afwijkingen te zien! Dat luchtte ergens toch wel op zeg! Halverwege werd ik echt niet goed. Ik dacht het me in te beelden, maar ik ging echt bijna tegen de vlakte... Dus even rechtop, wat water drinken en bijkomen. Gelukkig trok het vrij vlot weer weg en hoorde ik dat dit veel vaker gebeurd. Toch voelt het best stom hoor...

Doordat pinda er slecht voor lag en het beeld wat wazig was, stelde de gynaecoloog voor om met 28 weken er nog één te maken. Dan zou er weer meer te zien zijn. Het hoefde niet, maar mocht wel. Dit wilde we wel, dus daar hebben we een afspraak voor gemaakt. Maar nu lekker in de wolken! Pinda groeit goed en alles doet het. Oh en het geslacht werd bevestigd. Net als op de echo van week 12 te zien zou zijn... Maar wederom, wij willen het nog niet weten. Voor in het geval dat we van mening veranderen staat het wel nog in de computer...