Gisterenavond paniek moment

Gisterenavond rond 22:15 net voordat ik naar bed wilde gaan, ging ik nog even naar de wc om te plassen.
Tot mijn grote schrik bleek ik helderrood bloed met een propje te hebben verloren. Nou ben ik weliswaar met 16 1/2 week in de zogenoemde veilige zone, en had ik geen buikpijn en stopte de bloeding meteen.
Toch was ik er niet gerust op, vooral na die miskraam eind augustus vorig jaar.
Dan maar de vk bellen, maar ik twijfelde nog of ik het spoednummer moest intoetsen.
Een nacht vol angst en beven ingaan zag ik niet zitten, dus besloot na 2 pogingen met de spoeling te bellen.
Gelukkig was de vk heel vriendelijk en begrip en snel bij me. Mijn vriend was die avond ook bij me.
De doptone erop liet een ferm kloppend hartje horen rond 140-150 per minuut en de beeb trok baantjes in me buik en schopte twee keer tegen de doptone... je kon merken dat het op het ruisende geluid afzwom en een pittig bezig bijtje was. Nou voel ik richting de 17 weken nog lang niet alle activiteiten van het leventje in me. En als ik iets voel, is het als licht gefladder en sinds kort soms een soort zenuw tikje, onwillekeurig op verschillende plaatsen in mijn onderbuik, soms tot enkele cms onder mn navel.
Zo schattig. Ik moet er niet aan denken als er alsnog iets met het kleintje overkomt.
Ik zou zo graag lekker onbezorgd op de roze wolk willen zweven en deze duffe angst laten varen.
Toch scheelt het zeker 90% nadat de vk was geweest. Zo direct moet ik haar nog even bellen, volgend afspraak.
Ik heb vannacht gelukkig heel redelijk geslapen. Maar droomde wel dat mijn buik ineens weer helemaal plat was.. tja.

Zo, ik heb het van me af geschreven. Zijn er dames die zich herkennen in mijn verhaal?
Voel je vrij en deel je ervaring hier.
Groetjes, knuffels Irene