Daar gaan we.

Hoihoi,

Jaja, we zijn nu echt aangekomen bij mijn eerste echte cyclus. De eerste cyclus waar ik ga beginnen met Letrozol. De eerste cyclus waar ik ga proberen om zwanger te raken. Ik vind het ontzettend spannend.

Afgelopen weekend ben ik ongestelt geworden en vandaag is het dag 1 dat ik begin met Letrozol. De echo is volgende week maandag, 17 mei, gepland. Mooi op mijn vrije dag. Ik hoop zo ontzettend erg dat er ontwikkeling te zien is. Dat alles goed zit. 

Ik merk aan mijzelf dat ik de dagen vol moet plannen. Lekker bezig zijn zodat de tijd niet langzaam gaat en ik niet steeds aan mijn onzekerheden denk. Helemaal de laatste 2/3 weken zit ik hoger in mijn emoties. Ik hoop zo erg dat het bij de eerste inseminatie meteen raak is. Dat ik volgende maand met een positieve test in mijn handen sta.
Soms is het echt even moeilijk om nuchter te blijven en met beide voeten op de grond te blijven. Om realistisch te blijven denken. De wens is gewoon ook zo ontzettend groot.

Overal om mij heen zie ik vrouwen die aankondigen dat ze zwanger zijn, babyshowers hebben en genderreveals. Dit komt af en toe iets harder binnen dan verwacht. Maar we gaan door.

Nog een week te gaan.. Nog een weekje volhouden.. Dan zijn we weer een stap dichterbij mijn eigen kleine wonder.

Liefs.