Hoihoi,
Wat een elendige dagen vol spanning. Het bloeden was zaterdag compleet gestopt en ik heb verder ook geen krampen meer gehad. Elke dag bijna niet naar het toilet durven in angst om weer bloed te zien. Bij elk plopje of pijntje in de buik meteen wat paniek. Is dit het moment dat het doorzet?
Vanochtend was het zover. De minuten leken uren. Ik was alleenmaar aan het shaken. Gelukkig was ik snel aan de beurt voor een echo. Ik zou 6+4 weken moeten zijn. De arts starte met de echo en ineens viel het stil.
Daar was je dan. Een heel klein boontje met een knipperlichtje. Een prachtige hartslag.
Alsof een grote zware deken vol zorgen van mij afgleed en de tijd even stilstond. Er is niks mooiers om voor het eerst een hartslag te zien.
Je zit er nog. Je houd vol en houd vast. Je wordt nu gemeten op 6+3 weken. Je groeit perfect.
Maar we zijn er nog niet. We blijven ons best doen. Volgende week, 30 januari, nemen we weer een kijkje.
Wat een bijzonder moment.
Liefs.
reacties (20)