Laatste loodjes

Hoihoi,

Ik kan echt genieten van mijn verlof. Ik ben ook wel echt blij dat ik met 34 weken het verlof inging en niet heb doorgezet tot 36 weken.
Deze laatste weken vallen zwaar. Het bijna niks meer kunnen door alle pijn en kwaaltjes maar in je hoofd nog kilometers kunnen wandelen vind ik erg lastig. Met de dagen word het ook steeds erger maargoed, het einde nadert ook!

Ik kan mij teminste nog niet vervelen thuis. Ik kan wel echt genieten van het eigen plan kunnen trekken, lekker in bed kunnen liggen wanneer ik wil en met dit warme weer steeds koude douchen kunnen nemen! Af en toe komt er iemand over de vloer of ga ik eropuit voor een lunch en dat vind ik ookwel prima. Hoe dichter de bevalling nadert, hoe minder mensen ik wil zien.

Met 35 weken heb ik een 3D beeldje laten maken en met 36 weken heb ik een zwangerschapsshoot gehad. Ik ben zo benieuwd naar de resultaten! Het beeldje laat nog zon 10 weken op zich wachten maar de fotos van de shoot kunnen elk moment binnenkomen. Spannend!

31 augustus heb ik controle gehad en het bevalplan besproken. Na veel ingelezen te hebben, verhalen gehoort, vragen gestelt en gesprekkken gevoert te hebben afgelopen maanden is mijn plan uiteindelijk niet zo heel spannend. Ik vind het vooral heel belangrijk dat er goed gecommuniseerd wordt en dat ik goed luister naar mijn lichaam en naar wat het nodig heeft.
Alles is de eerste keer dus ik weet ook niet zo goed wat ik moet verwachten want elke bevalling is anders. Ik ga er met een nuchtere insteek in en laat alles over mij heen komen. Ik heb ook totaal geen angst of spanning voor de bevalling en daar ben ik wel heel erg blij mee.

Helaas zijn er altijd mensen om je heen die ongevraagt je de meests verschikkelijke horrorverhalen vertellen om je bang te maken ondanks dat je heel goed weet dat die scenarios er ook zijn. Om vervolgens geirriteerd of boos worden te omdat ik nuchter blijf en niet in paniek schiet.
Ik vraag mij dan echt af: Wat voorn nut heeft het om iemand bang te maken? Waarom wil je zo graag dat iemand met angst de bevalling ingaat? Wees lief en steun elkaar. Met stress ga ik mijzelf alleen maar tegenwerken en dat is wel het laatste wat ik wil.

14 augustus had ik mijn laatste groeiecho met 35+5. Alles zag er super uit. Ze heeft wel een groeispurt gemaakt dus haar buikje is lekker bol. Ze werd geschat rond de 2900gram en de schatting is dat ze met 40 weken tussen de 3700 en 3900 weegt. Ik ben zo benieuwd wat het daadwerkelijke gewicht is! Ik houd mij er ook echt niet aan vast, het is en blijft een schatting natuurlijk maar ik blijf het interessant vinden.

26 augustus was er weer een controle waar ik hoorde dat ze al helemaal ingedaald is. Dat is mooi! 
En vandaag, 5 september mocht ik weer langs komen. Mijn onderdruk was hoog 120/95 icm al mijn kwaaltjes wou de verloskundige mij toch even testen omdat ze vermoeden had dat er misschien wel een beginnende zwangerschapsvergiftiging zou zijn dus ik heb savonds aan de ctg gelegen, bloed geprikt en urine gecheckt. Alles was prima en dat had ik ookwel verwacht. Ik heb gewoon echt last van de oververmoeidheid omdat ik al weken niet slaap, de hitte en de laatste loodjes. Maar beter een keer te veel checken dan te weinig!

Volgende week 40 weken. Het idee dat binnen nu en max 3 weken ik de kleine meid in armen heb, is zo fijn en bijzonder.

Liefs